Blog over de ernstige gevolgen voor een vader die na de scheiding door zijn ex vals wordt beschuldigd. Over eerherstel, familie(on)recht, de positie van gescheiden vaders en ouderverstoting. Deze zaak kwam meerdere keren in de media en staat ook wel bekend als de 'Bredase zedenzaak'.
Scheidingen krijgen een dramatische wending als blijkt dat de ex-partner het contact met de kinderen frustreert. De vaders en moeders die dit treft, raken verstrikt in eindeloze hulpverleningstrajecten, terwijl de kinderen steeds verder van hen verwijderd raken.Achterflap verder lezen >>>
‘Dit boek wordt een eyeopener voor professionals, van jeugdzorg tot rechter en is verplichte kost voor alle ouders in een complexe scheiding.’ – Maria Genova, journalist en schrijver
De ouder die na een scheiding categorisch de omgang dwarsboomt, is niet zomaar een wraakzuchtige ex. Meestal zit het dieper en is er sprake van een psychische problematiek. Deze ouder kan niet omgaan met de pijnlijke emoties die horen bij het beëindigen van een relatie. Om het gekwetste ego te compenseren en het grandioze zelfbeeld in stand te houden wordt alle schuld voor de relatiebreuk bij de ex-partner gelegd. Die kan plotseling niets meer goed doen, niet als mens en al helemaal niet als ouder. Heel geraffineerd wordt hij of zij uit het leven van de kinderen gewerkt, waarbij valse beschuldigingen niet worden geschuwd.
Zij had vreselijk veel spijt en had er alles voor over om het goed te maken. Hij wilde niet verder met een vrouw die vreemdging en zette een punt achter de relatie. De kinderen bleven bij hem wonen en zagen hun moeder bijna dagelijks. Maar zij wilde de kinderen en achter zijn rug vertelde ze aan vrienden en kennissen het ‘ware’ verhaal achter de scheiding. Ze zou in doodsangst zijn gevlucht uit een beklemmende relatie waarin hij haar kleineerde, domineerde en sloeg. De kinderen moest ze noodgedwongen bij hem achterlaten en ze vreesde voor hun leven.
Hieronder een bericht van een trouwe sitebezoekster over bewustwording van ouderverstoting en de oproep om niet weg te kijken van deze vorm van kindermishandeling en ex-partnergeweld. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden Ingeborg! Bedankt voor jouw niet aflatende inzet tegen ouderverstoting!
Beste Omstanders,
Vandaag 25 april is het Internationale Bewustwordingsdag Ouderverstoting.
Door de coronamaatregelen – waarbij mensen vaker dicht op elkaars lip zitten – neemt de kans op mishandeling toe. Ik heb zo het vermoeden dat velen van jullie met groot gemak de logica van deze campagne inzien.
Je moet misschien net iets verder kijken en net even wat langer
nadenken om tot de conclusie te komen dat – ook los van de
coronamaatregelen – ouderverstoting een extreme vorm van mishandeling
is.
Het kind wordt met zeer verhuld – maar daarom niet minder ernstig –
psychisch geweld bestookt. Het loyale kind kan zich nauwelijks verweren,
past zich aan en gaat zorg dragen voor de verstotende ouder. De eigen
stem is zelfs voor het kind zelf verdwenen of op zijn minst heel diep
begraven. Dat hoor en zie je aan alles, als je maar goed kijkt en
luistert.
Dus lieve omstanders … ouderverstoting is een gruwelijke vorm van
kindermishandeling én ex-partner geweld. Zolang je de verstotende ouder
steunt, ben je medeplichtig aan beide vormen van geweld. Dat wil toch
niemand?!
Het blijft een roetzwarte dag; 13 februari. Die dag – dit jaar dertien jaar geleden- begint voor Frans de nachtmerrie die ouderverstoting heet. Hij is een van de vele ouders die na een scheiding zijn kinderen niet meer te zien krijgt. Gewone, zorgzame, gezonde, liefhebbende en betrokken vaders en moeders die door hun ex-partner op een afschuwelijke manier uit het leven van hun kinderen zijn gewerkt. Deze ernstige vorm van psychische (kinder)mishandeling en ex-partner geweld verwoest jaarlijks de levens van duizenden kinderen en ouders. Het is een groot maatschappelijk drama, maar niemand grijpt in. Overheid, instanties en rechtspraak staan erbij en kijken ernaar. Al jaren!
Ouderverstoting wordt zwaar onderschat. Bij ruziënde ouders die elkaar -jaren na de feitelijke scheiding- nog steeds het leven zuur maken en van het ene conflict in de volgende gerechtelijke procedure rollen, denken instanties al te weten wat er speelt. Dat geldt ook wanneer de ene ouder de andere (vals) beschuldigt van mishandeling of zelfs kindermisbruik en de kinderen als (psychologisch) wapen inzet om de ex-partner buiten te sluiten. ‘Gevalletje vechtscheiding,’ roepen de kinderbeschermers en (jeugd)hulpverleners direct. Zonder gedegen onderzoek te doen, daarop is al langer kritiek. Op basis van hun onderbuik- en niet-pluis-gevoel en vooral onwetend over deze complexe problematiek, gaan ze aan de slag met mediation, ouderschapstrajecten, raadsonderzoeken, kinderverhoren, gezinsvoogden en in het ergste geval een uithuisplaatsing.
Ouderverstoting is een gruwelijke vorm van kindermishandeling die zich meestal openbaart na een scheiding. Eén ouder zet het kind in als wapen om de andere ouder buiten te sluiten. Door manipulatie en een geraffineerde lastercampagne gaat het kind denken dat die andere ouder liefdeloos, niet beschikbaar en zelfs gevaarlijk is. Een ellendeling waar je maar beter niets mee te maken kunt hebben. Het kind wil uiteindelijk geen contact meer en verstoot die ouder. Het lijkt zijn eigen keuze, maar het is de enige manier om te ontsnappen aan het enorme loyaliteitsconflict waarin de ‘controlerende’ ouder het kind heeft gebracht.
De lastercampagne van de controlerende ouder tegen de ex-partner heeft niet alleen zijn uitwerking op het kind, maar op de hele omgeving. Die is meestal onwetend over ouderverstoting en laat zich inpalmen door de charmes en overtuigende praatjes van deze meester manipulator. Omstanders nemen diens zorgen, twijfels en angsten over het vermogen van de ex-partner om voor de kinderen te zorgen voor waar aan. Ze kiezen partij voor de controlerende ouder. Overigens waren die aantijgingen er tot de scheiding helemaal niet, maar nu ineens worden ze als reden opgevoerd waarom het kind niet meer naar die andere ouder wil. Lees verder →
Kinderen die na een scheiding een ouder verstoten zijn gaan geloven dat alle narigheid, stress en ellende in hun leven door die ouder wordt veroorzaakt. Dat heeft de ‘controlerende’ ouder er subtiel ingeprent door alles wat met de andere ouder te maken heeft negatief uit te leggen en hem of haar consequent zwart te maken. De controlerende ouder bedient zich van uitgekiende manipulatiestrategieën waardoor het kind steeds meer afstand neemt van die ‘slechte’ ouder. Tegelijkertijd pretendeert de controlerende ouder zelf de meest liefdevolle, zorgzame en beschermende ouder te zijn die er bestaat. Vervreemde kinderen denken dat ze het zonder – de liefde van – deze ouder niet redden in het leven en doen daarom angstvallig wat die van ze verlangt.
Een effectieve methode om een wig te drijven tussen het kind en de andere ouder, is door die ouder richting het kind consequent in een kwaad daglicht te stellen. Alles wat die ouder doet, vindt of zegt wordt door de controlerende ouder negatief uitgelegd of verdraaid. Als dat niet het gewenste effect heeft wordt zwaarder geschut ingezet, zoals leugens of valse beschuldigingen (van mishandeling of misbruik). Heel geraffineerd, zowel met als zonder woorden, wordt het kind besmet met de gedachte dat die andere ouder niet deugt, niets om het kind geeft, niet beschikbaar en zelfs gevaarlijk is.
Authentieke herinneringen worden gewist
Herinneringen van kinderen aan leuke gebeurtenissen met de andere ouder worden vervormd of overschreven door ‘nieuwe’ herinneringen. Lees verder →
Al twaalf jaar ziet Frans zijn kinderen niet. Na de scheiding woonden ze bij hem, maar zijn ex pikte dat niet. Zij wilde de kinderen! De ex deed valse aangiften en kreeg het voor elkaar dat Frans van de ene op de andere dag uit het leven van zijn kinderen verdween. Vanaf toen woonden ze bij haar en Frans kreeg ze niet meer te zien.
Hemel en aarde heeft hij bewogen om weer een rol te spelen in hun leven. Ik kan niets bedenken wat hij niet heeft gedaan. Maar de rechters en de instanties sloten hun ogen voor het ziekmakende ouderschap (ouderverstoting) van de ex. Zij verstoorde de band tussen Frans en zijn kinderen zo ernstig dat die hun vader gingen zien als het grootste kwaad in hun leven; ze wilden hem niet meer zien. Nu zijn de kinderen volwassen en Frans kan niets meer voor ze doen. Hij laat het los…
People will never truly understand something until it happens to them Lessons Learned In Life
De ex wilde geen afspraken maken over de kinderen, ze hadden hun vader niet nodig vond ze. Ook weigerde ze hem te informeren over hoe het met ze ging. Frans nam contact op met de basisschool. De juf die beide kinderen goed kende, was blij om Frans te spreken. Ze maakte zich grote zorgen over hun ontwikkeling. Volgens de juf kon de ex de opvoeding nauwelijks aan en kregen de kinderen van haar niet de begeleiding die ze nodig hadden. Zelf hadden ze de juf verteld dat mama snel boos werd en dat ze wel eens gesprekken hoorden tussen mama en oma die hen bang en angstig maakten. Meestal waren het slechte verhalen over papa… Lees verder →
Het is niet normaal als een kind na een scheiding ineens een van de ouders niet meer wil zien. Als de band voorheen goed was en er geen gegronde reden is voor de afwijzing, dan is dat een duidelijk signaal dat er iets mis is. De kans is groot dat er sprake is van ouderverstoting, een vorm van kindermishandeling waarbij één ouder het kind manipuleert en beïnvloedt om de andere ouder buiten te sluiten van hun leven. Bijvoorbeeld door de omgang tegen te werken en alles wat de andere ouder doet of zegt negatief uit te leggen. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders en gaan hier geestelijk aan kapot. De enige manier waarop zij zichzelf tegen de pijn en het verdriet kunnen beschermen, is door het contact helemaal te verbreken en de eens geliefde ouder te ‘verstoten’.
In het kader van de Week tegen Kindermishandeling vraag ik – als partner van een verstoten vader – aandacht voor deze ernstige vorm van kindermishandeling. Kinderen die hier slachtoffer van zijn, raken voor de rest van hun leven beschadigd.
Van generatie op generatie
Ouderverstoting komt veel voor bij problematische scheidingen met conflicten over zorg, omgang of financiën. Het bedreigt en belemmert de ontwikkeling van kinderen en op korte én lange termijn ondervinden zij ernstige problemen op sociaal, emotioneel en relationeel gebied. Als dit patroon van onveilig ouderschap niet wordt doorbroken dan is de kans groot dat deze kinderen later zelf verstotende ouder worden. De problematiek gaat over van generatie op generatie! De ex-partner van mijn man Frans had na de scheiding van haar ouders jarenlang nauwelijks contact met haar vader omdat haar moeder dat niet wilde. Nu doet de ex precies hetzelfde met haar eigen kinderen en hun vader…
Ondanks dat ouderverstoting relatief veel voorkomt, is het een zwaar onderschat maatschappelijk probleem. Lees verder →
‘De rechter moet omgangsregelingen van kinderen met gescheiden ouders beter controleren en ouderverstoting strafbaar stellen’ bepleit advocaat Richard van der Weide, die zelf zijn kinderen door een vechtscheiding al jaren niet heeft gezien. Met een opiniestuk in NRC wil hij een lans breken voor alle kinderen die worden weggehouden van hun vader ‘met leugens en bedrog omdat moeder haar rancune geen plaats kan geven’. Volgens Van der Weide wordt in zo’n situatie niet ingegrepen door de rechterlijke macht en jeugdzorg, omdat zij van mening zijn dat dit in het nadeel is van de kinderen. ‘Dat leidt ertoe dat moeders in dit land hun macht straffeloos kunnen misbruiken en daar zijn de kinderen én de vader ernstig de dupe van.’
De Nederlandse wet zegt niets over hoe de zorg voor minderjarige kinderen na een scheiding moet worden geregeld. Volgens Van der Weide krijgt minimaal acht op de tien kinderen het hoofdverblijf bij de moeder en de vader een omgangsregeling. Wanneer er conflicten ontstaan over de scheiding of omgang, zet dat ‘gat in de wet’ de deur wagenwijd open voor misbruik door rancuneuze moeders. Kinderen worden ingezet om de ex-partner financieel te chanteren, te beschadigen en demoniseren, niet zelden ‘ondersteund’ door valse aangiften van mishandeling of seksueel misbruik, zegt Van der Weide.
Rechter en jeugdzorg grijpen niet in
Het kan zover gaan dat er sprake is van ouderverstoting: de kinderen kunnen en mogen hun vader niet meer zien. ‘De moeder zet de kinderen in als ‘pion’ en kanaliseert haar wrok over de ex-partner via de kinderen.’ Dit gedrag wordt zelden bestraft, terwijl ouderverstoting door experts wordt gezien als een ernstige vorm van kindermishandeling. Lees verder →
De toezeggingen op de website zijn veelbelovend. Jeugdzorgaanbieder Juzt presenteert zich als specialist in complexe gezinsproblematiek en onderscheidt zich door gefundeerde kennis en kunde rondom systemisch werken, hechting- en trauma- problematiek en (kind)veiligheidsrisico’s. De professionals – Juzt noemt ze de ‘deskundige voorbijgangers’ – bekijken de problemen vanuit de context waarin ze ontstaan en in stand worden gehouden. Heel ambitieus en hoopgevend, maar onze ervaring is dat dit in de verste verte niet wordt waargemaakt.
Een van die deskundige voorbijgangers, een jeugdpsycholoog, werd eind vorig jaar door het College van Beroep NIP – Nederlands Instituut voor Psychologen – (tuchtcollege) berispt. Die oordeelde in hoger beroep dat zij in een traject begeleide omgang tussen mijn man Frans en zijn twee kinderen ernstig tekort geschoten was. In een blog dat ik hier eerder over schreef lees je wat haar wordt verweten en waarom zij deze complexe zaak, waar ook ouderverstoting speelt, volgens het tuchtcollege beter niet had kunnen aannemen. Dat blog sluit af met de vraag wie hier iets van gaat leren. Want dat was de bedoeling van onze klachten. Niet om deze psycholoog aan de schandpaal te nagelen, maar om de organisatie een spiegel voor te houden. De ‘gefundeerde kennis en kunde’ voor dit soort zaken heeft Juzt beslist niet in huis en door geen hulp te bieden aan kinderen die ernstig in hun ontwikkeling worden bedreigd door ouderverstoting, is Juzt medeplichtig aan geestelijke kindermishandeling!
In hun kuif gepikt
Maar Juzt wil niet in de spiegel kijken en al helemaal niks leren. Lees verder →
