Het blijft een roetzwarte dag; 13 februari. Die dag – dit jaar dertien jaar geleden- begint voor Frans de nachtmerrie die ouderverstoting heet. Hij is een van de vele ouders die na een scheiding zijn kinderen niet meer te zien krijgt. Gewone, zorgzame, gezonde, liefhebbende en betrokken vaders en moeders die door hun ex-partner op een afschuwelijke manier uit het leven van hun kinderen zijn gewerkt. Deze ernstige vorm van psychische (kinder)mishandeling en ex-partner geweld verwoest jaarlijks de levens van duizenden kinderen en ouders. Het is een groot maatschappelijk drama, maar niemand grijpt in. Overheid, instanties en rechtspraak staan erbij en kijken ernaar. Al jaren!
Ouderverstoting wordt zwaar onderschat. Bij ruziënde ouders die elkaar -jaren na de feitelijke scheiding- nog steeds het leven zuur maken en van het ene conflict in de volgende gerechtelijke procedure rollen, denken instanties al te weten wat er speelt. Dat geldt ook wanneer de ene ouder de andere (vals) beschuldigt van mishandeling of zelfs kindermisbruik en de kinderen als (psychologisch) wapen inzet om de ex-partner buiten te sluiten. ‘Gevalletje vechtscheiding,’ roepen de kinderbeschermers en (jeugd)hulpverleners direct. Zonder gedegen onderzoek te doen, daarop is al langer kritiek. Op basis van hun onderbuik- en niet-pluis-gevoel en vooral onwetend over deze complexe problematiek, gaan ze aan de slag met mediation, ouderschapstrajecten, raadsonderzoeken, kinderverhoren, gezinsvoogden en in het ergste geval een uithuisplaatsing.
Hulpverlening mist kennis en kunde
Zonder resultaat, want deze interventies zijn bij ouderverstoting niet succesvol en werken eerder contraproductief. Het conflict escaleert, de verstoten ouder raakt nog verder van zijn of haar kind(eren) vervreemd en de manipulatieve, agressieve en destructieve ouder die de ellende veroorzaakt wordt niet gestopt. De hulpverlening kijkt weg van deze ernstige vorm van psychisch geweld tegen kinderen en ex-partners. Handelingsverlegen omdat de kennis en expertise ontbreekt en ze geen idee hebben welke hulptrajecten er zijn, laat staan of die effectief zijn. Toch verwijzen rechters geregeld door naar dit soort twijfelachtige (jeugd)zorgaanbieders en hulpverleningstrajecten die kennelijk niet hoeven aantonen dat zij de juiste expertise in huis hebben en ook niet of zij succesvol zijn in de aanpak van complexe scheidingen en het herstellen van het contact tussen verstoten ouders en hun kinderen.
Zo ook Juzt in Breda, die belooft op de website specialistische hulp bij meervoudige complexe gezinsproblematiek en beweert gefundeerde kennis en kunde in huis te hebben. Maar van ouderverstoting hebben ze geen kaas gegeten waardoor het door de rechter bevolen traject begeleide omgang in de zaak van Frans helemaal misliep. Zijn kinderen konden zonder hulp terug naar hun psychisch zieke moeder.
Kindermishandeling en ex-partner geweld
Experts en wetenschappers wereldwijd zien ouderverstoting als kindermishandeling en als ex-partnergeweld. Deze vorm van ‘family violence’, die de (psychische) gezondheid en het welzijn van kinderen én volwassenen ernstig schaadt, vraagt om specifiek op dit gebied opgeleide en getrainde specialisten. Volgens dr. Jennifer Harman, psycholoog, onderzoeker en co-auteur van een boek over ouderverstoting, worden situaties waar sprake is van ouderverstoting nog te vaak beschouwd als een ‘eenvoudig’ geschil over zorg- en omgang en wordt de ouders verweten dat ze niet in staat zijn met elkaar te communiceren. ‘We moeten stoppen met het ontkennen dat ouderverstoting bestaat,’ zegt Harman.
Door situaties waar (mogelijk) ouderverstoting speelt te bestempelen als een vechtscheiding, bestaat het risico dat relatie- en (psychische) geweldspatronen verborgen blijven in plaats van dat die zichtbaar worden, zegt psycholoog en expert op het gebied van geweld in relaties, dr. Sietske Dijkstra. Zelf gebruikt zij liever de term complexe scheiding omdat die uitnodigt om de verschillende aspecten in hun onderlinge samenhang te bezien. Pas daarna kan een oplossingsrichting bepaald worden. Voor ingewikkelde zaken als complexe scheidingen en complex ouderschap, bestaan volgens Dijkstra geen pasklare oplossingen. Iedere zaak is anders en vraagt om maatwerk.
Professionals onderschatten geweld bij complexe scheidingen
Van professionals vraagt dat naast expertise en gedegen training, ook moed en een zekere onbevreesdheid om kritische vragen te durven stellen, zegt Dijkstra. Er is meer aandacht nodig voor relatie-, machts- en geweldspatronen na scheiding. Uit onderzoek blijkt dat geweld en mishandeling bij complexe scheidingen door veel professionals nog wordt onderschat.
Verstoten ouders vragen hier al jaren aandacht voor en dringen aan op ingrijpende wijzigingen van ‘het systeem’. Het is een regelrechte schande dat in dit land jaarlijks 16.000 kinderen na een scheiding het contact met een van hun ouders verliezen.
Verwoeste levens
Ieder jaar op 13 februari maken Frans en ik de balans op. Met iedere keer de trieste vaststelling dat het contact met zijn inmiddels volwassen kinderen niet is hersteld en dat de minister van Justitie en Veiligheid zijn belofte aan Frans nog altijd niet is nagekomen. En ook dit jaar komen we tot de onthutsende conclusie dat ouderverstoting onverminderd en op grote schaal voorkomt. Liefdevolle, betrokken en zorgzame ouders die, net als Frans, zonder reden uit het leven van hun kinderen worden gerukt en ze veelal nooit meer te zien krijgen. Ouders die niets hebben misdaan, maar het slachtoffer zijn van ouderverstoting. Hun levens zijn verwoest!
Met dank aan ministers Grapperhaus, Dekker en De Jong, die samen met hun ambtenaren geen verantwoordelijkheid (durven) nemen. En blijkbaar het lef niet hebben om nu eindelijk alle maatregelen te nemen die nodig zijn om deze ernstige vorm van emotionele (kinder)mishandeling te (h)erkennen en te stoppen. Aan al het onderzoek, de expertise en ervaring die wereldwijd inmiddels rondom deze problematiek beschikbaar is, kan het niet liggen.
Bronnen:
- EC van der Waal, Pathologisch (mishandelend) gedrag richting (ex-)partner en kinderen kan ernstige vormen aannemen…
- Sietske Dijkstra, Beweging brengen in complexe scheiding en complex ouderschap. In: Frerks, Jongbloed en Uitslag, Vechten, straffen of helen in mediation: dilemma, paradox of contradictie (2016).
Ik maak het van 2 kanten mee, mijn partner (man) ziet zijn kinderen al jaren niet. Ik zie mijn kinderen zeer beperkt dankzij jeugdzorg. Jeugdzorg is vertrokken maar heeft samen met mijn ex man een spoor van vernieling en ellende achter gelaten. Mijn hart is een grote gapende wond die nooit zal helen en dat verdriet draag ik alleen want ik zit niet op (ver)oordelende mensen te wachten. Mijn kinderen zijn pubers en ik hoop dat ze hun vader ooit de rug gaan toekeren vanwege het feit dat hij de omgang tussen hen en hun moeder tot op de dag van vandaag frustreert. Karma als hij de rekening van zijn eigen kinderen gepresenteerd krijgt. De pijn zal nooit verdwijnen want een kind kun je maar 1 keer zien opgroeien en dat krijg je nooit meer terug. Ik haat Nederland en het corrupte familie(on)recht. Ik ben mij aan het oriënteren om te gaan emigreren naar Denemarken. De één zal het vluchten noemen, de ander zal mij gelijk geven. Ik hou zielsveel van mijn kinderen maar wil jaren na de scheiding niet meer tegen wil en dank in een blijvende vechtscheiding mee gezogen worden. Ik wil niet meer gemanipuleerd en gechanteerd worden want als er problemen met de kinderen zijn of er moet iets betaald worden mag ik wel moeder zijn. Nee dus! In Denemarken ben ik beschermd tegen alimentatie vecht rechtzaken en ik heb ook recht op een leven 6 jaar na de scheiding. De rancune van een ex man die nota bene 6 jaar geleden de benen nam voor een ander en tot op de dag van vandaag onze kinderen als machtsmiddel blijft gebruiken om zijn gram te halen, heb ik geen enkel respect voor.
Je wilt je kinderen uit de klauwen van zo’n naar iemand krijgen maar met een corrupt (on)rechtssysteem sta je 10-0 achter want de saboterende (verzorgende) ouder wordt in dit idiote land beloond.
Hallo,
Hebben jullie even? Ouderverstoting. Het is zo herkenbaar. Mijn partner heeft al jaren te maken met een ‘complexe’ scheiding. Moeder start de één na de andere rechtszaak, alles om mijn partner in verminderd contact met de kinderen te krijgen. De ene keer betreft het de omgangsregeling, de volgende keer om hem uit het gezag te ontheffen. Daarnaast worden de kinderen in alles door moeder betrokken en op de hoogte gebracht. Ze worden bij ophaalmomenten op de oprit uitgekleed en omgekleed wanneer zij kleding van ‘ons’ dragen, vader wordt niet op de hoogte gebracht van het advies voortgezet onderwijs, over bezoeken aan artsen, over … Het is slechts een voorbeeld van een grote berg voorbeelden.
De kinderen staan al ruim 2 jaar onder OTS. We hebben de term ouderverstoting bij hen onder de aandacht gebracht. Alles wijst er naar dat moeder obstakels opwerpt om het contact tussen vader en kinderen lastig te maken. Er is een onderzoek van Raad van Kinderbescherming geweest. Moeder was het niet eens met de uitslag en het conceptrapport werd bijgesteld. Onbegrijpelijk!
De kinderen spreken duidelijk met de mond van moeder; het is niet leuk bij vader en partner, ze hebben geen band met ons, als de oudste zijn zin niet krijgt van vader stuurt hij gelijk een mail naar de voogden, etcetera.
En de daadwerkelijke slachtoffers? De kinderen…. En niemand doet wat. Iedereen staat erbij en kijkt er naar. Nee, de ouders moeten goed met elkaar leren communiceren en moeten samen in therapie; nee, de kinderen hoeven geen therapie, want ze hebben al vaak genoeg met instanties gesproken; nee, de kinderen hoeven geen hulp want als ouders dat niet willen heeft het voor hun ook geen zin; nee, de jongste hoeft geen hulp nodig voor zijn grenzeloos gedrag op school. Wanneer de ouders beter met elkaar leren omgaan, zal ook dit gedrag wel weer goed komen. En wat is de reactie van de voogden? Wanneer vader echt rust voor de kinderen wil, het misschien beter is wanneer hij het contact verbreekt…..
Mijn partner en ik zijn als kind beide slachtoffer geworden van wat nu blijkt ouderverstoting. Wij weten als geen ander wat dit met je doet als mens, waar je tot op de dag van vandaag nog last van hebt, welke bagage je de rest van je leven bij je moet dragen.
Nee, we gaan als instanties lekker door met het elkaar instant (goh, woordspeling) te houden. We schrijven rapporten, doen onderzoek, stellen indien nodig bij als één van de ouders het er niet mee eens is en aan het eind van de rit wordt is de eindconclusie richting de rechter – missie mislukt. Twee jaar verder, het kost de samenleving miljoenen zonder enig resultaat.
Het is schrijnend. Het gaat ons om geluk voor en van de kinderen, maar niet om ons gelijk. Vader is op, en ik als zijn partner ook. We kunnen niet meer. We zijn letterlijk moe gestreden voor het welzijn van de kinderen. Ons hart huilt, we zijn een roeper in de woestijn die steeds meer verstompt….
Wat een heldere blog weer, Monique.
Al blijf ik het beschamend vinden dat ouders de aandacht moeten vestigen op onderzoeken die wereldwijd al zo lang bekend zijn. Het onderscheid maken tussen de verschillende vormen van kindermishandeling is van groot belang voor de aanpak.
Hoe logisch.
Ik ben zo vrij hier ook te wijzen op de effectmeting van de training “ouderverstoting voor professionals”. Waar het onderscheid tussen vechtscheidingen en ouderverstotingsdynamieken wel breed wordt uitgemeten. De oud deelnemers geven aan dat dit een van de punten is die een groot verschil maken in hun werk in de praktijk. Ook geweldsexpert Sietske Dijkstra deelt haar kennis en ervaring binnen deze training.
Wij, als professionals die werken met ouders en kinderen in scheidingssituaties en als opleiders, mogen betrokken (stief) ouders wel heel dankbaar zijn voor jullie inzet!
Dank je wel Erna! Goed dat je wijst op jouw training en nog belangrijker; dat is aangetoond dat professionals hier werkelijk de tools aangereikt krijgen om ouderverstoting in de praktijk (beter) te herkennen en ook durven handelen. Dat is wat er – heel hard – nodig is!
Dag Erna,
Ik ben jou nog steeds heel dankbaar voor je openheid, toegankelijkheid en je meedenken. Dat is voor ons een grote steun geweest die wij nooit zullen vergeten.
Veel succes met je goede werk!
Met vriendelijke groeten,
Ingeborg Steijlen
Dag Monique en Frans,
Wat een treurige dag en wat een verschrikkelijke jaren. Heel veel sterkte gewenst!
Wanneer hebben we toch eens het lef om te erkennen dat pathogene ouders bestaan, dat zij hun kinderen (en omstanders) chronisch hersenspoelen en dat elk voorkómen/stoppen van ouderverstoting begint bij het ontmaskeren van deze ouders. Niet om ze aan de schandpaal te nagelen want daar heeft niemand wat aan maar om de mishandeling te erkennen en per direct te doen ophouden.
Ik weet dat ik niet de enige ben met de ervaring dat de pathogene ouder de andere ouder wegwerkt en vervolgens – heel bewust – een nieuw hechtfiguur voor het kind kiest. Deze bewust ingeschakelde hechtfiguur wordt vervolgens óók weer weggewerkt. Waarom? Om het kind elke notie van de andere ouder (waar het zo sterk naar verlangde) voor eens en voor altijd uit de hersenpan te rammen. Om alle loyaliteit van het kind puur en alleen voor zichzelf op te eisen. Dat klinkt heftig en gewelddadig en … dat ís het ook. Sterker nog het is en blijft niet om aan te zien.
Ik kijk enorm uit naar de komst van dr. Childress op het o.a. door Herken Ouderverstoting georganiseerde symposium. Eens moet het kwartje toch gaan vallen.
Met vriendelijke groeten,
Ingeborg Steijlen
Dank je wel Ingeborg voor je hartelijke woorden en (zoals altijd weer) interessante aanvulling op het blog. Warme groet, Frans & Monique
Zie hieronder ook loyaliteitconflict P.A.S- Parental Alienation Syndrome kinderen is ook psychische mishandeling!
More https://www.linkedin.com/pulse/pas-parental-alienation-syndrome-jos-aalders/
Hoe langer ik mee draai in deze nachtmerrie, hoe meer ik besef dat juist vanuit het ministerie de wil ontbreekt ouderverstoting aan te pakken. Ik houd daar echt enkele topambtenaren voor verantwoordelijk.
daarnaast wast de rechter de handelen in handelingsonbekwaamheid. Deze is echter BEWUST !
Ze maken zich er niet alleen vanaf, de spelen werk toe aan de keten van 2 miljard. Staan toe dat 2 advocaten kolen op het vuur gooien en verwijzen ouders naar contra productieve trajecten om die ‘professionals’ ook hun baantje en de nodige omzet te gunnen.
Ik kan maar een paar dingen nog zeggen. Na 25 februari komt NIEMAND er nog langer mee weg en ouders, jullie zijn gewaarschuwd; blijf wel van van ieder die tegen jou zegt te komen helpen….je raakt de regie steeds meer kwijt
Blijf elkaar waarschuwen, ben de schaamte voorbij. Spreek ieder aan die aan het scheiden is. Sta ouderverstoting niet toe.
Geachte allen,
Ik ben bang ,
Ik ben op
Ik ben sprakeloos
Ik ben radeloos
Ik ben half dood en half levend
Mijn kind zie ik de rest van zijn leven als een marteling worden ,
Mijn kind wordt voor mijn ogen kapot gemaakt
Mi,n kind zijn glimlachje verdwijnt
Ik wil niet dood , ik wil leven , ik wil leven geven , maar hoe moet ik sterven als ik weer dat hij stilaan kapot gemaakt wordt , misbruikt wordt , mishandeld wordt ,
Nu ik dit schrijf rollen de tranen over mijn gezicht ….
Ik weet niet wat doen …. het lijkt op levend begraven worden en vertelt jou dat hetzelfde met jou kind zal gebeuren
Ik ben bang ,
Nochtans weet ik dat ik een goede papa ben , ik heb namelijk een schoolvoorbeeld aan mijn 34 jarige dochter : we bouwden samen een zaak op , ze is nu zelfstandig zaakvoerster heeft 2 prachtige kinderen en een super goede man die voor hun gezin zorgt , het kan niet perfecter zijn , dat is wat ik voor mijn zoon wenste …. ik kan het niet vatten waarom ik die hel moet mee maken ,,,
Ik ben zo bang dat het al te laat is ….. dat de schade reeds mijn droom vernield heeft …. ik wist echt niet dat zo een onrechtvaardigheid bestond ,
Ik ben nochthans een goed mens , ik heb nooit iemand schade berokkend , altijd klaar gestaan om iemand te helpen , altijd beleeft , altijd zorgzaam
Ik kan geen kant op want ik weet niet hoe ik dat soort misdaad moet aanpakken !
Met die valse klachten ben ik mijn vrienden kwijt , mijn spaarboekje bijna op , mijn waardigheid als mens afgenomen , belachelijk gemaakt , voor zot versleten , als een hond weggejaagd als ik om hulp vroeg , niemand maar dan ook niemand wil me geloven … iedereen geloofde de misdadiger ….
Hallo Frans en Monique,
Iedere keer als ik jullie “verhaal” lees borrelt er woede bij mij van binnen. Juist, omdat ik ook door mijn destructieve ex valselijk werd beschuldigd van hetgeen Frans ook is overkomen.. Het is dieptriest dat de verantwoordelijke ministers nog steeds geen verantwoordelijkheid willen nemen, om voorgoed een eind te maken aan deze emotionele (kinder)mishandeling. Ik prijs me inmiddels gelukkig, na een strijd van ruim twee jaar, dat ik geleidelijk aan weer een normale omgang met mijn zoontje kan hebben en de OTS zeer waarschijnlijk binnen enkele maanden wordt beëindigd. Op deze memorabele dag wens ik jullie veel sterkte!
Dank je wel Erik voor je hartelijke woorden! Dat doet ons goed. Je weet dat ik jou ook ‘volg’ en op de hoogte ben van de (positieve) ontwikkelingen in jouw zaak. Ben ontzettend blij voor jou dat het contact met jouw zoontje is hersteld en dat de OTS binnenkort ook wordt beëindigd. Gelukkig zijn er af en toe ook succesverhalen te melden in de wereld van ouderverstoting en valse aangiften. Nogmaals dank voor je reactie! Hartelijke groet, Frans & Monique
Gelukkig zijn onze kinderen volwassen en hebben later een verklaring afgelegd tegen de ex… maar het schip Justitie was al zinkende en alleen de Kapitein leefde nog maar dat was omdat deze net als bij de costa concordia als eerste van boord was gegaan…. en die wil nu van niets weten.. GVD Burg, de god van het strafrecht en voorzitter college procureur generaal houdt persoonlijk de hand boven het hoofd van de cyberofficier daar hijzelf de ballen verstand heeft van cybercrime….
Als Narcisten / Psychopaten met hun valse aangiften Justitie zo ver hebben liggen dat ze zich zouden moeten schamen trekken ze juist feller van leer tegen het werkelijke slachtoffer daar dan de gevolgen het minst erg zijn voor alle mensen die zich zo dom voelen dat ze een Pathologische Leugenaar te lang vertrouwen geschonken hebben. In mijn geval ook de ex met haar vriendje die directeur reclassering was.. op de koop toe is zijn zus de officier van justitie die de zaakjes behandelt… Cyberofficier om precies te zijn waar mijn hoger beroep zaak dan ook nog eens voor de Cyberkamer Gerechtshof komt… nasleep echtscheiding… Hoeveel kans maak ik denkt u ?? al 2 jaar weggestuurd bij poging tegen aangifte te doen daar OM het de politie verbied aangifte op te nemen. na een week lang iedere dag in de wachtkamer gezeten te hebben het advies meegekregen om dit in een ander district te doen… en vervolgens ligt deze 1 jaar op de plank…Gelukkig pas 4 jaar tegen windmolens aan het vechten en geen 13… sterkte in de strijd der machtelozen..
Janneke Slöetjes is naast cyberofficier criminele inlichtingendienst als cover juridisch directeur Netflix… dus pas op met je abonnentje Netflix Big Brother is watching You !!
Goede dag
Mijn naam is bryan van hanja
Ik ben een vader van twee mooie dochters een van 6 en een van 15
Ik ben ook door mijn ex vals beschuldigd
Heb daar drie dagen voor gezeten op het politiebureau
Toen werd mijn leven erna een hel
Mijn ex kwam in een blijf van me lijf huis het Oranjehuis te Alkmaar ik werd daar als de meest gevaarlijke man van de wereld het blijf van mijn lijfhuis luisterde niet naar me en hielden me weg bij mijn kinderen en deden er echt alles aan om me zo zwart mogelijk te maken toen begon mijn strijd na drie manden kon ik duidelijk aantonen dat er een valse aangifte gedaan was zelfs de reclassering waar ik mee te maken kreeg zei dat de kinderen eigenlijk beter af waren bij mij als bij de moeder in de aangifte van moeder stond zelf dat ze bang was dat ik mijn kinderen zou ontvoeren
Om een lang verhaal kort te houden ik heb in totaal met 24 instanties contact gehad en allemaal zeiden ze ze zitten daar goed en veilig
Als mijn advocaat met aanbod van bijvoorbeeld Humanitas kwam werd dat afgewimpeld
Want het blijf van me lijfhuis had andere ideeën maar daar moest subsidie voor worden aangevraagd
Dus bij hun draait het alleen maar om geld
Ik ben een klacht gaan indienen en vanaf dat moment ging de deur op een kier
Op een geven moment na een maand of vier moest ik bij de kinderrechter komen daar was de eis dat ik mijn kids eens in de maand een uur mocht zien onder toezicht op advies van mijn ex der advocaat een het advies van het blijf van me lijfhuis ik was ook nog dakloos geworden op dat moment en woonde in een camper maar door 21 getuigen verklaringen die ik van mensen om heen had kreeg ik toch mijn kinderen toegewezen 1 keer in de twee weken een weekend en de woensdag
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen en goede tips kunnen geven om mensen te helpen die in zo een situatie terecht komen
Want er is echt een weg om te winnen en je gelijk te halen maar die is heeeeel lang ben drie en half jaar veder en de strijd is bijna gestreden
Mvg bryan van hanja