Het is niet normaal als een kind na een scheiding ineens een van de ouders niet meer wil zien. Als de band voorheen goed was en er geen gegronde reden is voor de afwijzing, dan is dat een duidelijk signaal dat er iets mis is. De kans is groot dat er sprake is van ouderverstoting, een vorm van kindermishandeling waarbij één ouder het kind manipuleert en beïnvloedt om de andere ouder buiten te sluiten van hun leven. Bijvoorbeeld door de omgang tegen te werken en alles wat de andere ouder doet of zegt negatief uit te leggen. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders en gaan hier geestelijk aan kapot. De enige manier waarop zij zichzelf tegen de pijn en het verdriet kunnen beschermen, is door het contact helemaal te verbreken en de eens geliefde ouder te ‘verstoten’.
In het kader van de Week tegen Kindermishandeling vraag ik – als partner van een verstoten vader – aandacht voor deze ernstige vorm van kindermishandeling. Kinderen die hier slachtoffer van zijn, raken voor de rest van hun leven beschadigd.
Van generatie op generatie
Ouderverstoting komt veel voor bij problematische scheidingen met conflicten over zorg, omgang of financiën. Het bedreigt en belemmert de ontwikkeling van kinderen en op korte én lange termijn ondervinden zij ernstige problemen op sociaal, emotioneel en relationeel gebied. Als dit patroon van onveilig ouderschap niet wordt doorbroken dan is de kans groot dat deze kinderen later zelf verstotende ouder worden. De problematiek gaat over van generatie op generatie! De ex-partner van mijn man Frans had na de scheiding van haar ouders jarenlang nauwelijks contact met haar vader omdat haar moeder dat niet wilde. Nu doet de ex precies hetzelfde met haar eigen kinderen en hun vader…
Ondanks dat ouderverstoting relatief veel voorkomt, is het een zwaar onderschat maatschappelijk probleem. Een op de vijf scheidingen mondt uit in een conflictueuze scheiding waarbij het risico groot is dat er zich een vorm van ouderverstoting ontwikkelt. Uit onderzoek blijkt dat in maar liefst 10 procent van de gevallen kinderen het contact met een van de ouders langdurig verliezen. Hoewel het steeds vaker ook moeders treft zijn het voornamelijk vaders die door toedoen van hun ex-partner na een scheiding hun kinderen niet meer zien. De manipulerende ouder bedient zich van uitgekiende tactieken om de hele omgeving zoals familie, leerkrachten, hulpverleners et cetera ervan te overtuigen dat het kind beschermd moet worden tegen die ‘slechte’ ouder. Zij worden – zonder het in de gaten te hebben – partner in crime. Lees hier hoe dat in zijn werk gaat →
Onwetendheid is de vijand, kennis het wapen!
Sociale en juridische professionals herkennen de problematiek vaak niet, zijn handelingsverlegen of laten zich leiden door achterhaalde vooroordelen over vaders en moeders en hun rol als opvoeder. De afwijzing van een ouder door het kind wordt niet herkend als mogelijk signaal van ouderverstoting, maar juist gezien als bevestiging dat de verstoten ouder inderdaad een ‘slechte en onveilige’ ouder is. Het tegenovergestelde is echter het geval. Verstoten ouders lopen daardoor vast in ‘het systeem’ en raken alleen maar verder van hun kinderen verwijderd. De onwetendheid van professionals is koren op de molen van de manipulerende ouder en een regelrecht drama voor de betrokken kinderen omdat het patroon van ziekmakend ouderschap niet wordt doorbroken. Lees verder waarom kennis het wapen is tegen ouderverstoting →
Het gaat niet om rechten van ouders, maar om het beschermen van kinderen
De politiek heeft al jaren haar mond vol over het terugdringen van vechtscheidingen omdat het schadelijk is voor kinderen. Maar van ouderverstoting willen ze niets weten. Intussen neemt het aantal conflictscheidingen alleen maar toe en daarmee ook het aantal kinderen dat als gevolg van ouderverstoting het contact met een van de ouders verliest. Hoe lang blijft de politiek nog wegkijken van het werkelijke probleem? Hoe lang laat de politiek, maar ook de rechterlijke macht én de professionele hulpverlening het gebeuren dat één ouder na een scheiding de andere ouder volledig kan buitensluiten zodat die – vaak jarenlang – geen enkele rol meer speelt in het leven van zijn of haar kind? Het gaat in deze zaken niet om de rechten van ouders, maar om het beschermen van kinderen tegen onveilig en schadelijk ouderschap!
In het kader van de Week tegen Kindermishandeling vraag ik aandacht voor deze ernstige vorm van emotionele kindermishandeling. Ouderverstoting is een onderschat maatschappelijk probleem en moet uit de taboesfeer. Draag ook bij aan bewustwording van ouderverstoting en deel deze informatie. Dank daarvoor!
Ik ben na 26 jaar als moeder abrupt uit mijn huis getrokken na valse aangifte
Hoe ik ook probeer instanties te vragen voor contact hersteld ik krijg overal niet thuis politie.veilig thuis akj ggd maatschappelijk werk huisarts. Enz enz.
Mijn huis eigendommen kinderen erfspullen alles is weg. En ex onbereikbaar
Mijn ouders en alle familie worden geterroriseerd. Moet via media ontdekken dat ik oma ben geworden.
Mijn been heb ik blijvend letsel aan door de beestachtige manier waarop politie los is gegaan op mij. Met bewijzen in de hand sturen ze me weg. Aangifte wordt geweigerd.
De cd van de eo van 2010 ligt nog in een doos waarop mijn ex-man zegt dat ik een geweldige mamma en vrouw ben en 1.5 jaar later probeert hij mij te verwurgen geeft mij kopstoten. En heeft mij bijna doodgedrukt ik was buiten westen. Toen ik bij kwam zei mijn zoon moet je pa maar niet boos maken de politie wilde niets doen de scheidingsmediator nam alles met een korrel zout. En nadat mijn ex-man wegliep bij de mediator heeft hij die zelfde
avond samen met een buurman politie deze valse aangifte gedaan.
En ben ik abrupt verwijderd van alles wat ik had en nu is niemand thuis. En weet men niet hoe ze mij nog verder kapot moeten maken. Onmenselijk, ik mis mijn kinderen zo erg deze had ik voor 98 % opgevoed omdat mijn ex altijd weg was met de vrachtwagen. En nu dit
Ik kan nog steeds niet begrijpen dat politiemensen dit mij aangedaan hebben.
Vorige maand is in Hattem een vrouw vermoord door haar man. De familie heeft aangegeven dat de politie en instanties alles negeerde. En nu het te laat is wordt er een onderzoek ingesteld na politie enz.
Ik leef nog maar als politie en instanties geluisterd hadden. Hadden ze mij als onschuldige moeder oma en mens niet aangedaan. Wie helpt mij contact met mijn kinderen te krijgen.
Geachte lezers,
Ik ben nu 57 jaar, wij zijn in mei 2010 gescheiden en jammer genoeg een vechtscheiding.
Februari 2013 deed de moeder met NAH aangifte dat ik mijn kinderen seksueel zou hebben mishandeld, de oudste toen 9 jaar de jongste toen 5 jaar.
Sedert 6 jaar zie en hoor ik mijn kinderen niet.
Jeugdzorg Gelderland zit erbij ze proberen van alles, de moeder vindt van alles om vader het zo moeilijk mogelijk te maken. Ontvadering en zo’n beetje alles wat een mens maar kan meemaken zit er in, 2017
was een jaar vol trauma’s gelukkig heeft Ggnet mij daarin goed begeleid.
Zo dat ik nu zelf juridisch voor me zelf recht kan zetten.
Een keer per jaar een verjaardagskaart, da’s alles wat er aan contact overgebleven is. Via facebook zag ik de trouwfoto’s en mijn kleinzoon. Ik had altijd gedroomd dat dat een moment zou zijn wanneer haar hart zou verzachten. Ik las ook dat ze lerares geworden was op die ene middelbare school die dit eiland rijk is. Kon toch geen toeval zijn, in een kleine gemeenschap kom je elkaar altijd tegen, nietwaar?
Kalm aan dus ik bezorgde de traditionele verjaardagswens op school. Om postzegel te besparen wilde ik m na mijn werk in de brievenbus gooien. Aan het hele gebouw geen gleuf te ontdekken maar de deur stond wagenwijd open en niemand te ontdekken. Ik heb de kaart op het bureau van de concierge gelegd. Twee dagen later had ik een officiele brief én een gesprek met de politie dat er een locatieverbod voor me ingesteld was. Komt niet goed
Voor afgedankte vaders is nergens hulp.
De ex en familieleden mogen los gaan op alle manieren die denkbaar zijn.
De grofste leugens komen langs zoals mishandeling poging tot moord lastig vallen stalken ga maar door.
Vaak geholpen door instantie.s.
Denk aan jeugdzorg politie school rechter enz.
Als vader moet je heel stabiel zijn om zonder enige vorm van begrip of hulp deze lawine jarenlang te verwerken.
Soms heb je geen andere keus dan te accepteren dat je afscheid neemt van je eigen kinderen.
Misschien als de kinderen ooit weer zelfstandig kunnen denken en ze onder de Leugens uit kruipen. Kan er nog een wonder geschieden.
Voor veel beschadigde volwassenen is rieeel denken helaas vaak onmogelijk.
Geachte lezer,
Ontvadering, ouderverstoting heb ik mogen ervaren.
Ben voor hulpverzoek in zuid Limburg geweest bij; politie, veilig thuis deze verwijst naar jeugdzorg. De Jeugdzorg verwijst naar veilig tuis. Wederom verwezen naar de jeugdzorg in Brunssum. In Brunssum is een gesprek geweest, met afspraken.
Na 6 weken (geheel buiten wat was besproken) een voicemail van de behandelaar van de gemeente Brunssum. De melding: men heeft met de moeder gesproken, zij zal het kind (ondertussen 17 jaar) vragen. De afspraak die zij hebben gemaakt, bij geen afspraak zal het dossier worden gesloten. Dat werd, via een voicemail bij mij ingesproken door de jeugdzorg Brunssum. Dat is dan verkapte hulp van de hulpverleners uit Brunssum
Triest om je bericht te lezen. Zit zelf nu ook in een dergelijke situatie als vader zijnde. Woon zelf in Brunssum. Ik hoop dat het nog goed mag komen bij jou. Reageer wel bijna 2 jaar na dato op je bericht. Sterkte!!