Wil je reageren op deze website, gebruik dan het formulier onderaan de pagina.
De gevolgen van valse aangifte
Blog over de ernstige gevolgen voor een vader die na de scheiding door zijn ex vals wordt beschuldigd. Over eerherstel, familie(on)recht, de positie van gescheiden vaders en ouderverstoting. Deze zaak kwam meerdere keren in de media en staat ook wel bekend als de 'Bredase zedenzaak'.
Gevolgen van (overduidelijk) valse aangifte
Al eerder eens geschreven over de valse aangifte tijdens de (ge)vechtscheiding, deze keer kan ik het ondersteunen met een artikel die over deze zaak gaat en de gepubliceerde rechterlijke uitspraak.
Tijdens de (ge)vechtscheiding en op basis van een overduidelijk valse aangifte doet de Politie inval in mijn huis. Alle digitale data dragers worden in beslag genomen en de Politie gaat op zoek naar kinderporno. Nota bene, naaktfoto’s van mijn eigen kinderen die ik zou gemaakt hebben en met andere pedofielen gedeeld?
Wetende dat er niks te vinden is op mijn datadragers, gaat de valse aangeefster de aangifte verzwaren. Blijkbaar op aanraden van de advocaat, nu minder specifiek en meer virtueel, zodat de Politie dat niet kan checken, het is verzwaard tot daadwerkelijke verkrachting van minderjarig kind.
Bij de inval en enkele keren later (tijdens 6 maanden durende onderzoek!!!) wijs ik de Politie aan waar zij moeten zoeken: Dat wat ze zoeken bestaat niet maar van dat wat zij wel gaan vinden zullen ze versteld van worden. Mijn computers hebben namelijk afschuwelijke internet gedrag van de valse aangeefster gelogd – meer dan 100 duizend foto’s en screenshots die een ander verhaal vertellen: Het is de valse aangeefster die foto’s van onze kinderen heeft gedeeld, meerdere malen in het net van de scammers gevallen wat vermogen heeft gekost terwijl foto’s van onze kinderen nog steeds op hun sites hangen, een vermogen is uitgegeven aan de “bekende” Russische waarzegster,…
De kinderen werden door de valse aangeefster naar de verhoorstudio geduwd. De ene weigert maar iets te vertellen, de andere heeft onder de druk bezweken: Als kindje vertelt wat hem opgedragen is dan:
“krijgt hij nieuwe X-box en moet hij nooit meer naar die zieke hond, papa dus”.
Het kindje geeft veel te specifieke informatie – gelukkig, want alles wat de Politie heeft kunnen checken bleek vals te zijn!
Een zeer onaangename en beschamende bijzaak: Het intensief contact van Politie met de werkgever! Ook mijn werklaptop en gsm moesten gecheckt worden, dan wel met de toestemming van de werkgever! Nooit einde aan de miserie!
Na 6 maanden besluit de OM de valse aangeefster alsnog lichtjes te verhoren. De Politie spreekt haar aan met slechts enkele harde feiten: Verzendbewijzen van bakken geld naar Malaysia, Nigeria, foto’s die beland zijn op scammers sites,….etc. De valse aangeefster ontkent alles, “het is allemaal fake”.
RvdK, Politie, OM,… allemaal slappe hap!
Met een vanaf begin overduidelijk valse aangifte en zoveel bewijzen 6 maanden aan de slag gaan en mijn leven ruineren – hoe moet zich iemand voelen die niets heeft om zich te verdedigen?
De uitkomst en de gevolgen van deze droevige voorstelling is te vinden op:
https://www.elhannouche.nl/beschuldiging-van-kindermisbruik-geen-partneralimentatie/
Betekent het dat ik mijn kinderen mag zien? Nee hoor! Meerdere malen 3 a 4 maanden zonder enige contact met de kinderen. De valse aangeefster “is bezorgd”, dus het moet via de begeleide omgang. Die wordt eenzijdig verbroken: Volgens de moeder heb ik de kinderen seksueel misbruikt in het bijzijn van de vrijwilliger met de 40 jaar werkervaring in de Jeugdzorg!?
“Laatste” stap is de komende zitting waarin de vrouw OTS krijgt en (hopelijk) dwangsom voor elke keer dat ze omgang frustreert.
Of dat kan helpen heb ik mijn twijfels: Zij moet maar zeggen dat zij “bezorgde moeder” is en een nieuwe valse aangifte doen – dan gaan we opnieuw!
Dank voor delen en sterkte. Houd moed!
Je hebt niks aan kennis als de rechters, jeugdhulpverleners, De Raad van de kinderbescherming ouderverstoting bewust NIET willen erkennen. Zolang zij een machtspelletje spelen om de weigerouder(s) te belonen voor hun gedrag en helaas is dat in 90 % nog steeds een moeder. Omdat we in Nederland nog steeds geloven dat moeders beter zijn in het opvoeden van kinderen (oertijden). Tot die tijd worden er nog steeds zo’n 17.000 kinderen per jaar de dupe ervan. Zolang politiek bezig blijft met hun onderzoekjes en niet met gerechtelijke stappen te ondernemen om hier een einde aan te maken (veroorzakers) omdat het verdien model (2 miljard per jaar) belangrijker is dan kinderen helpen tegen de gevolgen van ouderverstoting.
Rechters negeren zelf uitspraken over ouderverstoting van de WHO en andere ervaren gedragsdeskundigen omdat ze op de stoel gaan zitten van de echte gedragsdeskundige(n). Dus lang leven het rechtssysteem in Nederland wat jaren achterloopt op andere landen in de wereld. Zo zijn er landen waar je jaren in de gevangenis kunt belanden voor kindermisbruik (ouderverstoting).
Met andere woorden we weten waar het probleem zit, maar we zijn niet mans genoeg om er tegen op te treden omdat we het niet belangrijk genoeg vinden!
Ik kan er over mee praten. Ouderverstoting. Ivm lopend onderzoek, beschuldigd van misbruik. Veiligthuis en Wij….(ik zal niet de plaats naam noemen) vonden het ok dat ik mijn dochtertje met het vierogen veiligheid principe mocht ontmoeten. Ex vertelde eerst ok, op moment dat we een afspraak wilde maken. Vertelde ex doodleuk aan de instanties: ‘ voor het veiligheid van dochtertje stem ik niet in de rest ligt bij mijn advocaat’.
Beide instanties kunnen niks meer doen omdat het een juridische situatie is.
Kort geding aangespannen om mijn dochtertje toch te ontmoeten. Onderzoek is nog steeds in volle gang.
Wat doet ex: kortgeding ingediend om het co ouderschap met 70 punten over mij als vader en als ex partner te willen beeindigen.
Mijn dochtertje krijgt op deze wijze totaal geen mogelijkheid om contact te leggen met mij. Er is bij mijn dochtertje maar één persoon in haar omgeving die ze niet anders kan en moet geloven.
Begin volgende maand eerste kort geding. Laten we allemaal hopen en bidden dat de Rechter de juiste beslissing neemt. Ook voor de tweede zitting.
Ik leef met iedereen mee, ik zie het ook als taak en plicht om andere te kunnen helpen. Dit moet stoppen anno 2019.
Groetjes,
Sterkte!
Of het nu vaders of moeders zijn, kinderen hebben beide nodig om hun eigen identiteit op gezonde wijze te kunnen ontwikkelen. Onderzoek wijst uit: beter een slechte band tussen ouder en kind dan helemaal geen band.
Wat als de kinderen zo gebrainstormd zijn door onder andere invloed van de andere tak van de familie om het leven als verstootte vader behoorlijk zuur te maken en je te dwarsbomen in onder andere werk en inkomen? Ook dat vindt plaats kan ik beamen.
Dag Monique, Ik ben een moeder, voor de verandering, en krijg overal de schuld van. Mijn ex wilde geen kinderen – had er al één en die liet hij volledig aan zijn lot over- en gebruikte haar om mij al mij geld af te persen. Ik ben al 6 jaar en drie maanden mijn dochter kwijt. Ik ga dood van verdriet. Ik werk me helemaal kapot om hulp te zoeken. Haar vaders afwijking wordt goed beschreven op de sites: verdwenenzelf.org en exitnarcist. Hij krijgt hulp van een andere narcist: mijn broer die min incestpleger is. Maar de minimale hulp die verdwenenzelf.org biedt helpt niet: alle psychologen bezet of kunnen niet helpen met ‘ouderverstoting’, advocaten zijn allemaal lui en willen snel geld verdienen. kennis van ouder verstoting hebben ze niet en ze willen zich niet inlezen. De vader van mijn dochter dwong haar tot een valse aangifte. Ik heb vast gezeten! Ben werk kwijt geraakt, had al eerder veel werk verloren door deze mannen. De politie, Veilig Thuis, huisartsen Raad voor de Kinderbescherming, sukkels, nitwits en heel arrogant en vooral lui. Ze weten niet dat een kind vanaf haar 12e mag kiezen. dat je ze dus, om ze uit eventuele loyaliteitscrisis te halen, ze het kind in beide milieus moeten halen voor ondervraging. Echt ongelooflijk vind ik dat.
Ik lees hier over de Familie Academie. Ik las ook een mail van een man die een gesprek met OM eiste. Met hem zou ik graag in contact komen.
Ik ben heel blij dat ik deze site gevonden heb. Eindelijk (h)erkenning!
Wat raad je mij? Mijn dochter en ik zijn ook nog allebei suïcidaal. Daar haalt ook iedereen zijn schouders over op.
Kunnen we niet ook met elkaar een petitie aanbieden aan de Tweede Kamer, of op het Binnenhof gaan staan. Ik lees op exitnarcist dat deze kinderen (in mijn geval vrouwen(ouder)mishandeling) heel veel mensen treft. Dit moet naar buiten!!
Ik hoor heel graag van je. Ik gebruik een schuilnaam, want de mannen controleren wat ze kunnen. Liefs! En sterkte aan iedereen!! Laten we samen vechten.
Ook ik zie 2 van mijn 3 dochters niet…
De oudste sinds kort weer wel maar zij woont dan ook niet bij haar moeder.
Dat zij mij wel wilt zien wordt door moeder en haar omgeving gezien als een aanval.
En dit wordt weer gespiegeld op de twee nog thuiswonende dochters.
Wat mij wel opvalt is dat weinig vaders en/of moeders reflecteren.
Bij een scheiding zijn twee volwassenen die daar debet aan zijn. Waar twee vechten hebben heel vaak ook twee schuld.
En zijn de kinderen altijd de dupe vanwege het egoïsme en de wraakzucht van een van de ouders.
Zo ook in het geval van mijn scheiding.
Mijn ex en ikzelf zijn beide schuldig aan de scheiding echter zij heeft de meiden als middel gebruikt om haar doel te bereiken.
Ook ik zie dus 2 van mijn 3 dochters niet en ik ben bang dat dat ook nooit meer zal gaan gebeuren.
Elke dag een gemis..Groot gemis.
Regelmatig krijg je te horen…ga door met je leven, stap er overheen, wees gelukkig met wat je nu hebt, accepteer het.
Maar meestal krijg je dit te horen van mensen die hun kinderen dagelijks, wekelijks of anders regelmatig zien.
Voor mij is het als een amputatie….
Ik mis het elke dag, ik voel het elke dag en ik zie het elke dag als ik ouders, vaders of moeders wel met hun kinderen zie….Elke dag opnieuw en opnieuw.
Dus nee….Ik accepteer het niet en nee ik kan er niet overheen stappen.
En ja, noodgedwongen ga je door met jouw leven want je blijft hopen dat ze toch eens voor jouw deur staan….En die staat wagenwijd open.
Ook al horen ze van moeder en haar omgeving anders.
Beste Chris, Dank voor je reactie en wat vreselijk dat je 2 van je dochters niet ziet. Met wat je zegt over beide partners die (in de meeste gevallen) beide schuld hebben aan de scheiding, kan ik meegaan. Maar deze website gaat specifiek over oudervervreemding/ouderverstoting. Daar gaat het gezegde ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’ niet op. Bij deze vorm van emotionele kindermishandeling is het één ouder die de andere ouder bewust buitensluit uit het leven van hun kind(eren). Ik vermoed dat dit bij jou ook speelt. En reken maar dat alle ouders die dit meemaken dezelfde pijn voelen als jij, alleen iedereen gaat daar op zijn eigen manier mee om. Veel sterkte, hartelijke groet Monique
Wat goed dat jullie met deze blog aandacht geven aan dit onderkend probleem in Nederland. Het land waar mensen zich druk maken om “zwarte Piet”, maar geen aandacht besteden aan ouders en kinderen die uit elkaar gerukt zijn zonder dat hier gerechtvaardigde redenen voor zijn. Ook ik zie mijn kinderen al een tijd niet meer. Al 13 jaar geleden moeten knokken voor een omgangsregeling en die ook gekregen, maar binnen 2 jaar heeft mijn ex het al voor elkaar gekregen dat die bij het gerechtshof ongedaan werd gemaakt. Vanaf dag 1 van de omgangsregeling werd mij duidelijk dat de kinderen onder druk werden gezet om het vooral niet leuk te vinden bij mij. Ondanks het feit dat ze het altijd heel fijn hadden bij mij werd ik er door hun moeder op gewezen dat ze bij thuiskomst als zombies op de bank zaten. Dat ze bij thuiskomst uit de auto werden gesleurd zonder afscheid van mij te nemen en thuis nooit over mij mochten praten kon natuurlijk niet de reden zijn. Ik wist wel beter, maar kon alleen maar machteloos toekijken hoe de kinderen langzaam bezweken onder de psychische druk en uiteindelijk steeds vaker toegaven aan moeders wens om thuis te blijven. Ook ik denk steeds vaker dat het beter s om het los te laten en gewoon te vertellen dat ik geen kinderen heb als mensen er om vragen. Men begrijpt immers niet dat het in Nederland mogelijk is dat je geen omgangsregeling met kinderen hebt. Dan zal je toch vast wel iets hebben misdaan. Dat doet gewoon erg veel verdriet. De mensen die mij kennen weten natuurlijk wel dat het niet zo is en blijven me steunen en blijven me overtuigen om toch mijn best te blijven doen om op elk mogelijke manier proberen contact te onderhouden. En ze hebben gelijk. Nooit, maar dan ook nooit, mag ik mijn kinderen de dupe laten zijn van hun psychisch gestoorde moeder en ze zeker niets verwijten. Ze zijn net zo veel slachtoffer als ik. En ik blijf hopen dat er in de toekomst ooit nog een goed contact ontstaat. Want eerlijkheid duurt toch het langst
Dank voor je reactie Coen en wat ontzettend verdrietig om te lezen dat ook jij je kinderen niet ziet. Wij hopen inderdaad met dit blog een (kleine) bijdrage te leveren aan meer bekendheid rondom ouderverstoting en de ernstige en verstrekkende gevolgen daarvan voor de kinderen die hier slachtoffer van zijn. Houd moed, hoe moeilijk ook. Laat je kinderen weten dat je aan ze denkt en van ze houdt en dat als zij zover zijn, dat jouw deur openstaat. Kijk eens op de website van Ryan Thomas, hij maakte als kind ouderverstoting mee en kreeg pas als volwassene weer contact met zijn vader. Hij helpt nu verstoten ouders. Veel sterkte, Monique
#METOO beweging? In Amerika en Canada is ouderverstoting inmiddels strafbaar. Zouden we de Amerikanen en Canadezen opnieuw ieder jaar kunnen uitnodigen om op 5 mei de tienduizenden Nederlandse kinderen “met zwaar juridisch geschut” te bevrijden die sinds 1945 door ouder verstoting door psychisch labiele volwassenen hun vrijheid op omgang hebben verloren omdat men in Civielrechtelijk Nederland nog altijd met juridische “museum stukken” (zoals zorg zonder waarheid bevinding of beschikkingen zonder harde eis op navolging) trachten te strijden tegen psychisch labiele personen die kinderen middels chantage de vrijheid ontnemen. Bestaat er daarnaast een Stichting die bijvoorbeeld met duizenden dossiers een claim tegen de Nederlandse Staat in kan dienen bij het Europese Hof voor de rechten van de mens wegens de omvangrijke schoffering van de rechten van het kind op omgang met beide ouders, omdat Nederlandse juristen elkaar de hand boven het hoofd houden en de ombudsman “een kruidenier is die zijn eigen groente keurt” omdat hij/zij in opdracht van de overheid de overheid beoordeelt? Stichting Ouderverstoting Stop Nederland? Claim SOS Nederland? Daarnaast zouden alle belasting betalers moeten weten wat het eindeloze verzuim van deelname aan de subjectieve beschikkingen en indicaties door een ouder die kinderen verstoten de burger kost, omdat in mijn geval ruim 30 zorgverleners 10 rechters en 3 advocaten nodig waren om uiteindelijk géén enkel verschil te maken in de afspraken over omgang, kinder alimentatie en de zorg indicaties die er bedacht waren voor mijn zoon, die ik inmiddels ook ruim 4 jaar niet meer zie, zonder dat ik ooit veroordeeld ben voor een strafbaar feit. Wat zeker qua zorgkosten in de tonnen is gaan lopen, die ik niet heb ontvangen of uitgegeven voor de duizenden uren die ik besteed heb om mijn zoon in veiligheid te brengen. Kunnen we kortom de grond onder het Nederlands Civiele recht laten trillen zodat het niet een verkapt mantelzorg centrum is voor ziekelijk jaloerse exen, of een dependance van het Joop van den Ende Theater, maar primair en vooral een objectieve rechtbank door inderdaad ouderverstoting strafbaar te stellen en de immateriële en materiële schade te gaan compenseren? Verneem graag of hier al online of offline acties voor bestaan dan doe ik graag mee.
Waarom is ouderverstoting niet strafbaar? Het is wederrechtelijke vrijheidsberoving, want de ene ouder ontneemt het kind de vrijheid met de andere ouder vrijelijk om te gaan. Het kind zit gevangen. Dat beide ouders schuld hebben geloof ik in geval van ouderverstoting niet, want de verstoten ouder doet alles om zijn/haar kind te mogen ontmoeten. Echt alles, dat maakt je leven ook kapot, dat je gevangen zit in de eisen van de andere ouder. De hersenspoelende ouder maakt het kind voor de rest van zijn leven zwaar traumatisch en de verstoten ouder ook. Er moet snel veel meer aandacht komen. Kijk ook op: verdwenenzelf.org en exitnarcist.nl over narcistisch gedrag waar je maar niets tegen kunt ondernemen als je kind in dat milieu wordt vastgehouden. Heel veel sterkte en laten we samen strijden: we strike back!
Ons onmenselijke wetssysteem heeft het mogelijk gemaakt dat mijn lieve tweelingdochters al 14 jaar zonder hun vader door het leven moeten…
Ruim 14 jaar lang voel ik de onmacht, onmenselijke pijn, frustratie en het verdriet. Ik ben door een rancuneuze ex en een falend wetssysteem aan de kant gezet als een crimineel en vreselijke boeman. Het heeft van mij een ander mens gemaakt. Sanne en Lisa zijn nu 26 jaar oud en inmiddels zo vergiftigd dat zij de weg naar hun vader niet meer weten te vinden…
Uitzichtloos, hopeloos en zo vreselijk onrechtvaardig!
Onze kinderen zijn de dupe…..en in 90% van de gevallen de vaders! Vaders die NIETS hebben misdaan. Kinderen die NIETS hebben misdaan….
Wanneer wordt de Wet nu eindelijk zo aangepast dat kinderen te allen tijde RECHT hebben op beide (groot)ouders en dat ouderverstoting (lees: vaderverstoting!) strafbaar wordt gemaakt?
Die verplichting hebben wij met z’n allen naar onze kinderen toe!!
Alleen in gevallen waar een dwingende dan wel dringende reden is, echter alleen op laste van een gerechtelijke uitspraak, kan en mag de omgangsregeling aangevochten worden. Maar tot die tijd dienen beide ouders de onderling afgesproken omgangsregeling te allen tijde te respecteren.
Er is echt maar één oplossing.
Geldboetes, en als dat niet werkt hechtenis en vervolgens uit de ouderlijke macht zetten. Tijdspanne: max. 2-4 weken via de Rechtbank.
Als dit ‘morgen’ wettelijk geregeld zou zijn, zijn we in één klap voor 99% van het probleem af…
Ik ben het volledig met je eens René. Behalve dat de wet niet aangepast hoeft te worden. Alle benodigde wetten en (inter)nationale verdragen zijn er. Het is ‘slechts’ een kwestie van handhaven, maar dat is precies waar het in het Nederlandse familierechters aan schort!
Het is onbegrijpelijk hoe ons rechtssysteem in elkaar zit. Mijn zus houdt haar zoontje bij haar vader vandaan, door allerlei leugens te vertellen en de rechter gelooft haar ook nog. Het is mijn zus en ik weet dat ze geestelijk ziek is. Zij is wraakzuchtig en kijkt niet naar het belang van haar kind. Zij is haar hele leven al een probleem geweest, werd ook uit huis geplaatst toen ze 14-15 jaar was bij mijn ouders omdat er niet met haar te leven viel. Haar eerste huwelijk heeft ze haar man uitgekleed en zijn erfenis voor 50% opgeeist. Nu met haar tweede huwelijk, vechtscheiding en ze verzint zoveel dat de rechter haar gelooft. Zij wil met niemand van haar eigen familie contact, stoot iedereen af. Wij zijn echt bang voor haar zoontje. We kunnen niets doen en graag zou ik mijn ex-zwager willen helpen… Wij zijn echt bang dat ze haar kind en zichzelf ooit iets aandoet, in de trant van, ik ga mijn kind niet delen, dus dan maar allebei dood. Ik ben haar zus maar ze is echt gek. Het gekke is dat zo’n rechter ook niet de andere kant wil horen, alleen maar haar, de moeder. Ik vind dit ongelofelijk, worden die rechters nu niet eens wakker! Kind is nu al beschadigd, wat moet er van hem worden? wij hopen dat het kind ooit met gezond verstand volwassen word en dan contact met zijn vader wil vinden en ook met ons, zijn bloedeigen familie…
Wat een prachtige website, en inderdaad een enorm triest en leerzaam verhaal dat door veel te velen op vergelijkbare wijze ervaren wordt.
Ook ik ben vader van een prachtige dochter waarmee ik helaas geen contact mag hebben. In mijn geval niet wegens een echtscheiding, maar na een erg kort durende relatie, tijdens een verblijf in zuid-amerika. Vanwege haar zwangerschap heb ik besloten om hier een leven op te bouwen, echter het was me snel duidelijk dat ik geen relatie wilde aanhouden. Ik wilde echter wel mijn verantwoordelijkheid als vader nemen. Dat liep echter al snel mis. Als westers man wordt je nogal snel als miljonair gezien, dus alle rekeningen worden afgeschoven. Toen ik ook nog eens een andere vriendin had (inmiddels ben ik met haar getrouwd), volgden de aangiftes voor zogenaamde geweldspleging, allemaal vals, maar zie dat maar eens te bewijzen. Ook bij de nationale migratiedienst, met het mogelijke gevolg dat ik hier dus nooit meer het land binnenkom. Mijn ervaringen komen overeen met de jouwe. Gelukkig ben ik tot nu toe in alle zaken vrijgesproken, mede dankzij een goede verdediging (ik heb absoluut geluk met mijn advocaat, maar dat kost ook wat), het gebrek aan intelligentie van de andere partij die in de meeste zaken tegenstrijdigheden verklaart, en zelfs het wraken van rechters die zich vanaf het begin bevooroordeeld gedragen.
Geweld tussen de verschillende sexes is waarschijnlijk een nog groter probleem dat nogal de emoties oproept, ook bij de zogenaamde professionals, die vervolgens ongenuanceerde uitspraken over verschillende zaken doen zonder de details goed te bekijken. Dat zie je helaas bij de meToo schandalen, en hier is het inmiddels zover dat een aangifte genoeg is om iemand (een man) preventief tot een jaar de cel in de gooien. Dat risico ga ik echt niet nemen. Het resultaat is derhalve duidelijk en dieptriest. Voor mij, maar nog veel meer voor mijn dochter.
Beste Monique,
Ik ben bijzonder benieuwd naar hoe je visie een aantal jaar later is.
Ik zie namelijk vanuit mijn eigen ervaring een compleet andere beweging binnen omgang en gezag.
Ik heb 2 jaar lang in een hele gewelddadige relatie gezeten waaruit een zoontje is geboren over wie mijn ex en ik allebei gezag hebben. Vooral voor hem heb ik alles geprobeerd om de boel te redden en geprobeerd mijn prachtige ventje alles te geven wat hij verdient. Helaas zonder resultaat en ik heb me los kunnen wringen uit deze cirkel van geweld. Echter zelfs na de relatie word ik met de dood bedreigd en gebruikt hij nog steeds af en toe geweld.
Vanzelfsprekend zorgt dit al maanden voor een stressvolle situatie die voor een kindje van 15 maanden absoluut niet goed is.
In dit geval lijkt het enige streven van onze wetgever om dat gezag maar in stand te houden. Ik moet mijn kind wekelijks afgeven aan een man die bewezen gewelddadig is, die drugs gebruikt en daarbij de nodige psychische problemen heeft. Daarbij moet ik mezelf wekelijks blootstellen aan overdrachten waarbij ik me niet veilig voel.
Uiteraard begrijp ik dat dergelijke gevallen als hier geschetst worden een andere sfeer hebben gecreëerd in Nederland, maar slaan we niet een beetje door als we koste wat kost dat gezag maar in stand willen houden waardoor we onze kinderen zonder enig toezicht moeten afgeven aan gewelddadige mensen? Dat staat wat mij betreft los van het geslacht. Of het nu papa is die geweld gebruikt of mama, het belang van een kind staat naar mijn idee voorop, maar hoe dat belang met dit systeem gediend wordt is mij echt een raadsel!
Advies van de verschillende advocaten is nu: procederen is een no go, ga investeren in de relatie. Hoe ver moet ik als slachtoffer gaan als papa niet mee wil werken?
Mvg,
Tamara
Beste Tamara,
Graag reageer ik op je bericht. Je vraagt hoe ik – nu – denk over hoe ons (rechts)systeem omgaat met omgang en gezag na een scheiding. Je geeft je eigen situatie als voorbeeld en vraagt je af of het de ‘bedoeling van het systeem’ is om jonge kinderen, zonder toezicht, bij een gewelddadige ouder te laten verblijven.
Deze website gaat over de gevolgen van valse aangiften (tegen de ex-partner) rondom een scheiding. Vaak heeft de ouder die de aangifte doet tot doel zich de kinderen toe te eigenen. De andere ouder wordt ten onrechte beschuldigd van mishandeling of seksueel misbruik. Dit zijn ook omgang en (soms) gezagskwestie maar waarmee ‘het systeem’ zich over het algemeen geen raad weet en door onwetendheid verkeerde beslissingen neemt die niet in het belang zijn van kinderen. Jouw situatie is voor zover ik het kan beoordelen van een andere orde.
In alle gevallen waar (mogelijk) sprake is van ex-partner geweld of kindermishandeling moet objectief onderzoek gedaan worden naar wat er precies speelt. Bij voorkeur door een expert die specifiek daarvoor is opgeleid (en daarmee bedoel ik niet de Raad voor de Kinderbescherming of Jeugdzorg!) Advocaten/juristen zijn overigens in dit soort zaken geen goede raadgevers omdat zij geen kennis hebben van deze materie.
Kijk eens op de website van De Familie Academie en laat je adviseren door Erna Janssen over wat je in jouw specifieke situatie het beste kunt doen.
Veel sterkte en hartelijke groet,
Monique
Toevallig op deze site beland. Ik ben de ‘nieuwe’ vrouw van een man met zo’n vreselijke ex.
Ex heeft hem na de scheiding van vanalles beschuldigd en had alle instanties achter haar staan, kreeg flink wat geld en vader mocht zijn kind niet zien.
Ik heb mijn man in die tijd leren kennen. Het was echt ellendig. Helaas ken ik de kant van jeugdzorg heel goed ( werkgerelateerd ) en heb ik niet veel positiefs over ze te zeggen.
Nu komt het goede verhaal waarvan ik hoop dat het andere ouders hoop zal geven.
Kind woont nu alweer meer dan 4 jaar bij ons! Kind is pas 7 dus mocht absoluut niet zelf kiezen.
Kind is moeder wel altijd blijven zien, dat juig ik juist toe. Ondanks dat moeder een vreselijk vrouw is die alleen maar uit is op geld en het kapot maken van mijn man, vind ik het belangrijk dat een kind altijd haar moeder mag blijven zien ( ongedacht wat moeder allemaal geflikt heeft ).
Wij hebben alles bijgehouden in een soort dagboek. Mailcontact bleef altijd vriendelijk en in belang van kind. Moeder strooide met de meest nare woorden.
Nog steeds hebben wij tot op de dag van vandaag last van moeder die alles probeert te saboteren en verschillende instanties probeert te beinvloeden maar nogmaals, na heel veel verdriet ellende en geldzorgen is het ons wel gelukt.
Ik zou de mannen hier willen aanraden, ga heel veel info opzoeken, denk altijd in belang van het kind. Sluit een goede rechtsbijstandverzekering af! Dit voorkomt een stukje financiële ellende….
Voor iedereen, Ik wens jullie echt heel veel succes. Het heeft bij ons echt de glans van het leven er af gehaald. Maar in 99% van de gevallen zal een kind als hij of zij jongvolwassen is, toch op zoek gaan naar antwoorden. Daar heb je alleen nog niks aan als je er middenin zit.
Na een kort geding omdat moeder het kind niet meer naar vader wilde laten gaan en met (valse) aangiftes van mishandeling/geweld/etc strooide kreeg moeder dwangsommen opgelegd. De omgang werd hersteld m.b.v. jeugdzorg, waarna moeder een bodemprocedure startte omgangsregeling te stoppen. Na onderzoek adviseerde RvdK de rechtbank omgang van om de week bij vader die onder OTS (2 jaar) goed verliep.
Na het aflopen van OTS besluit moeder het (toen 11-jarige) kind op te dragen de omgangsregeling zelf te regelen zonder vader hierover in te lichten. Het kind geeft tegenstrijdige berichten tegen vader die de regeling verstoren maar brengt het kind op diens verzoek toch naar moeder terwijl het kind die week bij vader behoort te zijn.
Diezelfde avond doet het kind (!?) aangifte van mishandeling/geweld bij de politie. Nadat het kind enkele weken later bij jeugdzorg aangeeft naar zijn vader te willen gaan start vader opnieuw kort geding op aanraden van jeugdzorg. Moeder deponeert klacht bij jeugdzorg dat zij de vermeende beschuldigingen van ‘mishandeling en geweld’ niet serieus nemen. Vader heeft al maanden geen contact met zijn zoon en een paar maanden later beweert het kind bij de behandeling van het kort geding dat het bang is voor zijn vader. Enkele weken later opnieuw (op school en politie). De rechter bepaalt enkele weken later dat de omgang moet worden hersteld maar dat dwangsommen ‘niet in het belang van het kind zijn’ omdat het kind aangeeft bang te zijn voor vader.
nb: Jeugdzorg spreekt het kind kort na diens 1e aangifte waarbij het aangeeft weer naar vader te willen. Jeugdzorg kan moeder niet dwingen (OTS afgelopen) tot overleg. Drie maanden later geeft het kind definitief aan bang voor vader te zijn en geen enkel contact wenst.
Vader heeft zijn kind nooit mishandeld, van geweld is nooit sprake geweest noch is hij ooit verhoord/vervolgd of veroordeeld. Moeder speelt nu de ‘onschuldige’ omdat het kind zelf aangeeft te worden mishandeld. Vader en jeugdzorg staan machteloos. Vader hekelt het gemis aan waarheidsvinding en de daadkracht van Jeugdzorg. Vader is bang zijn zoon te verliezen nu hij steeds duidelijker signalen van PAS (ouderverstoting) ziet maar de rechter ziet hier geen reden voor.
Ouders hebben gezamenlijk gezag maar moeder weigert communicatie met vader.
Het kind heeft sinds kort een kind-behartiger die een vertrouwensband probeert op te bouwen om het bij te staan zich vrij te uiten. Of dit waarheid boven tafel brengt is de vraag: het kind heeft zijn vader afgestoten uit vrees om zijn moeder te verliezen. Ook rechters en hulpverleners kampen met dilemma’s. De rechten van het kind ‘in het belang van het kind’ dan maar opschorten? Ik zou graag een onderzoek naar de rol van moeder bij RvdK aankaarten. Mijn zoon (11) zit er psychisch doorheen. Help!
NB: moeder heeft een persoonlijkheidsstoornis (BPD) die werd vastgesteld (GGZ) maar tot op heden genegeerd door jeugdzorg en rechtbank.
Nu eens iemand die aan de zijkant staat van een vechtscheiding van onze zoon die al 6 jaar duurt.
Ik heb de hele site eens doorgespit en het volgende komt bij mij op: onze hele rechtstaat is ziek, en de rechters en kinderbescherming moeten eens uit vroeger wegkomen ,en een heropvoeding krijgen. Want we leven niet meer in de middelleeuwen, mannen en vrouwen hebben gelijke rechten. Ook onze regering moet zich hier eens mee gaan bemoeien in plaats over elkaar heen vallen en kijken wie de sterkste is.In dit geval gaat het niet zo over kinderen die zijn zo oud dat ze zelf een eigen keuze maken,maar worden er toch bij in betrokken. Vooral tegen de jongste werd voor zes jaar terug gezegd door haar moeder als je niet voor mij kiest dan ben ik jouw moeder niet meer, het gevolg is dat ze toch meer bij papa is al gaat ze ook wel om de twee dagen even naar mama. Papa heeft er voor gezorgd dat ze een baantje bij AH kreeg en ze is er super trots op dat ze het op haar rekening krijgt en dat ze dat mag houden.De oudste gaat meer voor geld niet in contanten maar in dure dingen en dure kleding. Maar gaat in de weekenden naar papa.en om de 14 dagen komen ze hier en gaan we patatjes eten.Nu waar het om gaat. Mama is in 2011 met een van de nieuwe werknemers het bed ingeschoten mam en pap waren in gemeenschap van goederen getrouwd.hebben op een gegeven moment de hele goed lopende zaak van haar ouders overgenomen, half jaar daarna komt er deze man werken. Maar nu bemoeit haar moeder zich ermee en haar vaststelling de man krijgt geen cent. De advocaten ruiken geld en dan krijg je de vechtscheiding. En dan krijg je dat ook de rechter met de vrouw meegaat want haar wil is wet. Samen met haar advocaat is er leugen op leugen gestapeld waar de man onmogelijk tegen op kan. Zijn advocaat gaat ook met de andere advocaat mee en roept ga je huis verkopen, zoek werk. Hij doet niets. In al deze jaren nog niets geregeld geen partneralimentatie niet voor de kinderen moeder houd kinderbijslag, leeft in weelde. Heeft in deze jaren motor rijbewijs gehaald, motor gekocht, auto gekocht, rijbewijs betaald voor de oudste, gaat drie keer op vakantie. En hij leeft van de gevende hand en er wordt niets gedaan. Als moeder doet dat pijn. Mijn slotsom is dan ook als er uit zulke vechtscheidingen familiedrama’s uit voortkomen die hadden kunnen worden voorkomen kan ik mij goed voor stellen. Want als mijn zoon geen ondersteuning van ons en vrienden zou krijgen zou hij ook door het lint gaan denk ik. Eigenlijk moesten al deze mannen en vrouwen die in zo’n situatie zitten de handen ineen slaan en samen eens kijken hoe dit veranderd kon worden ,zo dat deze toestand eens kon laten ophouden. Hoe dan ook kinderen worden altijd de dupe, en dat moet ook ophouden. Eens is er voor een gezin gekozen, als er dan een weg wil moet men ook de verantwoording dragen kinderen hebben twee ouders, een papa en een mama. Maar advocaten gaan voor geld en rechters zijn meestal oudere mensen die nog in een beeld zitten van vroeger,dat moeders nog thuis zaten en bij het aanrecht stonden.
Zeer triest en schrijnend dat dit gebeurd. Maar wat ik zeer triest vind is dat men denkt dat dit alleen door vrouwelijke ex-partners (moeders) wordt gedaan. Mij is nl. hetzelfde overkomen en het richt jezelf bijna ten gronde als je ex-man je als donderslag bij heldere hemel voor de rechtbank vals beschuldigd. Alles om mij, de moeder van zijn kinderen, te vernietigen. Wat ze niet realiseren is dat ze de kinderen kapot maken. Alles heb ik gedaan om hen er niet mee te belasten en dat is gelukt maar de valse beschuldigingen blijven en worden steeds erger. Iedere ouder zou bij een vechtscheiding psychisch onderzocht moeten worden of hij of zij als ouder goed genoeg is om voor het kind te zorgen en een cursus hoe belast ik de kinderen niet met volwassen problematiek moeten volgen.
Dank voor je reactie Claudia en voor het delen van jouw verhaal. Ik weet niet precies wie je met ‘men’ bedoelt, maar wij weten best dat er ook vaders/mannen zijn die hun ex-partner/de moeder hun kinderen probeert te ontnemen door omgang te frustreren en valse aangiften te doen. Echter deze website gaat ‘toevallig’ over een vader (Frans) die dit heeft meegemaakt. Het is een feit dat dit tot nu toe vooral vaders overkomt. Neemt niet weg dat het in beide gevallen verschrikkelijk is. Het is te bizar voor woorden dat het familierechtsysteem in Nederland het mogelijk maakt dat één ouder de andere ouder na een scheiding volledig kapot maakt, over de hoofden van de kinderen. Niet bepaalt in het belang van kinderen! Ben het met je eens dat (beide) ouders in (vecht)scheidingen psychisch onderzocht zouden moeten worden, want steeds weer blijkt uit onderzoek dat de ouder die de strijd in stand houdt kampt met psychische problemen/een persoonlijkheidsstoornis.
Beste Monique,
Ik ben het helemaal met je eens. Het zijn inderdaad niet alleen vrouwen die dit doen. Ik spreek uit eigen ervaring. Ik heb mijn beiden kinderen bijna 1,5 jaar geleden voor het laatst gezien door toedoen van de vader)
België kent hetzefde probleem. Ik kan u niet uitleggen hoe ver mijn zoontjes dossier over mij van de waarheid is afgeraakt en zonder arts durft men als ik dit meld mij handelensonbekwaam en duwt men allerhande criminele feiten in verhaal over mij in mijn schoenen. Dingen waar ik niets van weet. Sociaal onderzoek praat tot 6000km de verblijfplaats van grootmoeder mis aan rechter maar kan niet gecorrigeerd worden. En dat omdat een vrouw me begon te pesten dat ik zijn vader niet zou zijn toen ze wist dat ze zwanger was… Ik was te dom en heb erkenning getekend net voor hij 1 jaar werd omdat ik met schreiende ogen toekeek op de situatie die liep…
Tja… Zoals mijn ex steeds weer zegt: elke vent heeft optie C ook wel, zelfmoord en je bent van die miserie af. Optie A en B zijn valselijke beschuldigd op crimineel of bekwaamheidsvak via advocaat en maatschappelijk assistent. Deze laatste weigert elk document dat zijn verhaal tegenspreekt zogenaamd in ‘bevel’ van de Jeugdrechter. Hij stelt schriftvervalsingen, oplichtingen en nieuwe afspraken voor mijn ex op wat ze maar wil. Nu 50% kosten (in realiteit komende tot 100% + 50% kosten want zij krijgt terugbetaling op mijn betaling in praktijk – en gelijk zegt consulent dat ik niet betaal. Rekeningafschriften worden geweigerd…) voor slechts een weekendbezoek, ouderlijk gezag zonder opmerking of vraag stelling of inzage in practicum. Mijn ex mag me zelfs bewijzen bezorgen dat ze ontvoeringen pleegde uit leefgroep en niet medisch voor zijn noden instaat maar zulke zaken MAG ik niet in vraag stellen of dit wel gezond is.
Ondertussen verloor ik veel werk door haar scenes op verschillende werkvloeren maar ook daarin mag niets gesteld worden.
Enige restoplossing is nu mijn zaak en woonst verkopen om cash te hebben en onderzoek te vragen… En te bewijzen o.a. dat ik een woonst had waar het dossier dit als 1 der waanpraatjes van vader met zware financiële problemen voorstelt… 🙁
Pff ik ben zelf ook ten einde raad, ging tot Jo Vandeurzen, onze minister maar er komt niets van…
Het is een maatschappelijke schande ons gerecht…
Dank jullie voor de mail. Ik ben ook een moeder die mijn kind niet mag zien. We zijn geen Nederlanders en toch is mijn kind met force in adoptie door de Nederlandse staat. Tot wanneer gaan Nederlanders dit blijven accepteren??
Het is triest te moeten lezen wat er hier allemaal staat. Maar zo herkenbaar in de strijd waarvan kinderen altijd de dupe zijn. En helaas is duidelijk dat de jeugdzorg instanties in Nederland niet of nauwelijks in (durven) grijpen. Of van liegen en verdraaien van feiten hun tweede natuur hebben gemaakt. Ik ben dan ook heel benieuwd welke kinderpsycholoog van Juzt hierbij betrokken is geweest omdat ook mijn kinderen bij Juzt zijn geweest. De rapportage die wij kregen stond lijnrecht tegenover de rapportages van onze eigen kinderpsycholoog en de bevindingen van Veilig Thuis. De terugkoppeling van Juzt en de psycholoog riepen meer vragen op dan dat ze antwoorden gaven en feiten aan tafel worden doodleuk verdraaid, ontkend of niet opgenomen in de verslagen. Zelfs klacht gesprekken hebben geen nut. Elk bedrijf wat zo met zijn klanten omgaat zal failliet gaan. Het gevaarlijke is dat Juzt op deze manier de jongeren hun toekomst ontneemt en ze voorgoed vernield. Maar ja het zijn hun kinderen niet zie je ze denken. want het gaat kennelijk alleen maar om het vasthouden van de prestatiecontracten. en dat is het failliet van de jeugdzorg in Nederland. Het wordt tijd dat de overheid op staat en jeugdzorg in gevallen van scheiding daadwerkelijk serieus gaat aanpakken. want te vaak worden de kinderen de dupe van het gelieg en de valse beelden die, meestal moeders, haar familie en vrienden, de kinderen voorschotelen. met als doel de vader zwart te maken. en helaas laten partijen als Juzt dit toe.
HELP, wij worden aan alle kanten niet geloofd en moeders kan alles aan haar laars lappen. Gerechtelijke uitspraken, adviezen van Jeugdzorg, herrie trappen op straat ten tijde van de kinderen ophalen. En ondanks allerlei bewijzen in de vorm van mails, whatsapp berichten en eerdere onderzoeken. Blijft men zeggen, jullie hebben een vechtscheiding en daar hebben er twee schuld, jullie moeten in het belang van de kinderen denken. Maar dat doen wij, zie de mails, vraag de sportcoach, vraag school, wij zeggen geen kwaad woord over moeders alwaar de kinderen bij zijn. Wij doen alleen maar wat van ons verwacht word als goede ouder. De ander blijft stoken, blijft kwaad praten, komt adviezen niet na, komt niet op afspraken etc. En toch zeggen jullie hier hebben er twee schuld? En blijven jullie continu de adviezen ombuigen naar de hand van de moeder. De moeder is bekent bij jullie in verband met haar PSYCHO problematiek, maar ook dat vegen jullie van de baan. Dat is oud en daar doen wij niks meer mee, wij praten over 2015. Ik ben ten einde raad, zwaar gestressed, verdriet dat mijn kinder worden verstoten van mij en dat dit oogluikend word gedoogd door notabene de Raad voor de kinderbescherming. Echt ik ben hopeloos, wat kan ik nog doen om het tij te keren…………….
Beste Roy, ik adviseer je om contact op te nemen met het Vader Kennis Centrum. Zij weten wat je doormaakt, omdat ze in vergelijkbare situaties hebben gezeten. Het Vader Kennis Centrum heeft de kennis in huis en kan jou helpen om de de juiste stappen te zetten en je de weg wijzen naar de juiste hulp om hopelijk het tij te keren. Heel veel sterkte gewenst! Monique
Met de methode ‘Dwaze vaders’ heb ik niet zoveel, maar ik word wel reeds 10 jaar geconfronteerd met ouderverstoting, waarbij diverse instanties kijken en vele rechtszaken passeren. Ouderverstoting lijkt niet herkend te worden, zelfs niet bij zgn. professionals.
Intussen heeft dit geleid tot een expliciete weerzin vanuit de kinderen naar mij en bijbehorend ontbreken van contact. Nu voor moeder vaststaat dat ze met kinderen naar buitenland vertrekt zal de huidige situatie verder geconsolideerd worden. Ondanks zeer vele hulporganisaties blijft het primaat bij de verzorgende ouder liggen.
Ik vind dit buitengewoon erg, met name voor de kinderen.
Ik neem aan dat er hoger beroep is ingesteld tegen de uitspraak van het NIP? Is deze psycholoog niet big-geregistreerd? Als dat zo is kun je de zaak ook voorleggen aan het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Ik acht niet uitgesloten dat de psycholoog dan tegen een berisping gaat aanlopen. Dat is een wezenlijk onderscheid, want een berisping betekent dat de psycholoog laakbaar heeft gehandeld en dat versterkt de mogelijkheid om de psycholoog voor schadevergoeding aan te spreken.
Dan nog iets over het niet vervolgen van de vrouw wegens het doen van een valse aangifte. De strafrechtelijke weg mag nu wel gesloten zijn, maar dat laat onverlet de mogelijkheid dat je het ‘eerherstel’ ook in sterke mate kunt afdwingen door de vrouw wegens onrechtmatige daad voor de rechter te dagen. Die onrechtmatige daad bestaat dan uit twee onderdelen:
a) de valse aangifte en wat dat tot gevolg heeft gehad (dat is een hele forse claim)
b) de ouderverstoting. Ouderverstoting is overigens een erkende vorm van kindermishandeling. Dat volgt uit de diagnosecode DSM-V nr. 999.51. Over aansprakelijkheid van een ouder voor schade die de andere ouder als gevolg van ouderverstoting lijdt is nog geen rechtspraak bekend. Dat zal dus geen makkelijke worden, maar het is naar mijn mening zeker geen kansloze zaak. Er gaat ook een signaal van uit: wie zich schuldig maakt aan ouderverstoting zal de gevolgen daarvan moeten dragen.
Nog eentje en dan houd ik er (voor vandaag) mee op: Heb je een schadevergoedingsactie tegen de staat gestart vanwege de misstanden bij de vervolging?
Beste Werner, Hartelijk dank voor jouw reactie en advies. Inderdaad zijn we in hoger beroep gegaan tegen de jeugdpsycholoog; dat loopt nog. De mogelijkheden via het tuchtcollege zijn ons bekend; al eerder zijn in deze zaak een psycholoog en een huisarts berispt. Voor wat betreft de onrechtmatige daad ex en schadevergoeding Staat zijn de wegen ons bekend, maar zolang daar nog zaken lopen is het niet altijd ‘handig’ om daarover in de openbaarheid te communiceren. Nogmaals dank voor jouw reactie!
Het is ongelofelijk allemaal er zijn instanties die vrouwen adviseren valse aangiften te doen. Advocaten noteren de meest idiote zaken in stukken aan de rechtbank. Ik heb 6 uur vastgezeten voor poging tot moord en nu meer dan 1 jaar later staat er weer in stukken dat de relatie gewelddadig was en dat ik een ongeboren vrucht heb vermoord. Mijn ex wist van niets ze spreekt niet eens (goed) Nederlands maar toch staat alles op papier.
Dit land is volkomen op hol geslagen, bewijzen zijn niet nodig en waarheidsvinding is overbodig…….
Volgens mij gaat het allemaal veel verder en spelen ze allemaal bewust en/of onbewust samen onder één hoedje. OM, Politie, Rechterlijke Macht, reclassering, jeugdzorg,advocaten, media, politici, ze spelen het allemaal mee…..en dat is met name omdat ze er allemaal min of meer baat bij hebben. …
Ze leven er namelijk van! Van het ongeluk van een ander…. in dit geval de arme machteloze vader.
Soms denken we…of krijgen we misschien de indruk dat de mens belangrijk is in deze maatschappij. Niets is echter minder waar… behalve dan als het over ‘vrouwen’ gaat. ….Maar verder draait alles om geld en macht….
Het is natuurlijk maar hoe je de zaken beleeft. Uit pure onmacht kunnen ook hele grote dingen tot stand komen.
Zelfs wonderen!
Graag maak ik van de reactiemogelijkheid hier gebruik om te wijzen op een mogelijkheid die uitsluitend aan vrouwen wordt gegeven om een scheiding in alle rust te regelen: het huisverbod. Na een (al dan niet valse) aangifte wegens mishandeling krijgt de man een verbod om in zijn huis te komen. Dat gaat onmiddellijk in (kleren pakken mag niet) en duurt 10 dagen. Op verzoek van de partner wordt dit verlegd tot 28 dagen.
De achterblijvende partner (vrouw) is dan in de gelegenheid om geld over te boeken van rekeningen, in te breken in computers, spullen ‘veilig’ te stellen, verzekeringen op te zeggen, zonder dat de man hier iets aan kan doen. Sterker nog: de vrouw wordt hiertoe aangemoedigd, zij leert van begeleiders gedurende het huisverbod om ‘voor zichzelf op te komen’.
Uit cijfers blijkt dat vrijwel uitsluitend mannen een huisverbod krijgen. Het gaat om ca. 3000 gevallen per jaar. De enige vrouwen met een huisverbod ( >1%) komen niet uit een man-vrouwrelatie maar bijv. vrouw-vrouw of ouder-kind.
Erg interessant allemaal, en herkenbaar.
Mijn tips / ervaringen; ik ben met het OM in Amsterdam het gesprek aangegaan (geeist) en uiteindelijk zagen ze wel in dat mijn ex aantoonbare fouten heeft gemaakt in haar valse aangiften (mishandeling); zij vormden echt het keerpunt. Daarnaast ben ik tegen alle naievelingen klachtprocedures begonnen: Veiligthuis (gewonnen), huisarts (loopt nog), politie, deurwaarder, Reclassering. Wanneer deze zijn afgerond, zal ik her en der een schadeclaim indienen en tegen mijn ex aangifte doen. Uiteindelijk zal ook ik eenhoofdig gezag nastreven.
Bij ons werkt het anders, maar ook weer een beetje hetzelfde. Mijn man is de vader van ons kind, maar ik ben niet zijn biologische moeder. Vanaf 10 maanden woont hij 24 uur per dag bij ons en is door de rechter aan zijn vader toegewezen(de 6 % waar eerder over gesproken werd). De korte 10 maanden heeft zijn moeder een maand ofzo alleen voor hem gezorgd, wat ook niet goed ging…maar ja, een kind wordt aan zijn moeder toegewezen hey! Nu heeft zij een psychiatrische stoornis(bi-polair) waarom het niet goed gaat, maar dan wordt er vaak een hand boven je hoofd gehouden(want ze kan er niets aandoen). Ze kan rechtszaken beginnen die van te voren al bekend zijn als verloren voor haar, maar ze gaan gewoon door want dat hoort zo. Wij zijn tientallen duizenden euro’s armer en zij gaat de rechtszaken aan op kosten van de belastingbetaler. Na meerdere mediations, rechtszaken, gesprekken, overleggen enz enz is het nog steeds niet je van het. Ze heeft zelfs geprobeerd zelfmoord te plegen terwijl ze bijna 8 maanden zwanger was wat het kindje niet overleefd heeft.
Ach ja; ze weet niet wat ze doet, wordt er ook niet op aangesproken en als dat wel gebeurd blijft ze volhouden dat ze een ongeluk heeft gehad, maar wel zelf heeft toegegeven dat ze het wel gedaan heeft. Ze is inmiddels voor de 8e keer ofzo opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en denkt daarbij dat alles om haar draait en niet dat onze zoon beschermt moet worden tegen hoe ze doet als ze opgenomen is. Vaak bellen en lastig vallen wordt ook niet als stalking gezien…welnee, dat is aandacht voor haar kind, terwijl ze de raarste dingen tegen hem verteld, wij dan het gesprek afkappen en ook vertellen waarom, maar zij vervolgens naar advocaat stapt en wij weer alle kosten van onszelf kunnen betalen en zij van het geld van de belastingbetaler procedeert.
Waarom kijken ze bij het OM niet of iemand niet te vaak rechtszaken aanspant die onzinnig zijn? Of stellen ze voor zulke personen geen vaste rechter aan die de rechtszaken voorzit? Ze kan zich nu weer iedere keer zielig voordoen en onwaarheden de wereld ingooien zonder dat er naar alle andere zaken gekeken wordt of in ieder geval onvoldoende gekeken wordt. Je wordt gewoon bang om dingen te zeggen omdat er dan weer een rechtszaak komt die we niet kunnen betalen ivm schulden die er nog zijn van de andere zaken.
Ik geloof dat we de laatste 9 jaar al zeker wel 20 rechtszaken gehad hebben, voor dat geld hadden we een hele mooie nieuwe auto kunnen kopen ofzo. Van alle zaken heeft zij er 2 gewonnen, 1 x durfde een rechter haar te veroordelen voor alle kosten, dus ook die van ons, maar dan gaat ze in hoger beroep en trekt de volgende rechter het weer in. Bij familierecht betaald iedereen zijn eigen kosten, wat veel mensen weer niet weten. Die denken…jullie hebben gewonnen dus moet zij toch alles betalen? Maar nee dus!!!!
Het is vaak de moeder waarnaar geluisterd wordt. Goh.. aan vader toegewezen? Toch maar eens nagaan of dat klopt en dat vaker dan 1 keer gedaan waar vervolgens altijd hetzelfde uitkomt. Zo….. ik moest dit even kwijt.
Mijn jongste broer zit in de situatie die jullie schetsen; kinderen bij moeder, vader bezoekrecht, leugens verder(ook aangifte sexsueel misbruik)en leugens verder, de kinderen geloven alles wat moeder zegt en nu zijn ze volgens de wet volwassen en zien hun vader nog steeds niet omdat de leugens geloofd worden. Mijn broer heeft er voor moeten kiezen om ze met rust te laten en niet aan te dringen omdat dat bij hen averechts werkt en zijn nieuwe gezin er teveel onder leidt. En dan heb ik het over een scheiding uitgesproken in 2001. Er wordt echt met 2 maten gemeten, of vader niet voor zijn kinderen kan zorgen, daar wordt al vanuit gegaan…tunnelvisie? Vastgeroest in de oude waarden? Ik weet het niet, maar fout is het wel!!!!
Zo, ik ben mijn verhaal kwijt…lucht op zeg!!! Heel veel sterkte en lieve groetjes.
Hoi, ten eerste wil ik mijn dank uiten naar Monique. door jouw blog voel ik me eindelijk begrepen.
alles wat er beschreven staat overkomt mij, tot de valse aangifte aan toe.
ik heb gekeken en gezocht naar een praatgroep met mensen die dit overkomt, maar dit is voor mij een hele uitkomst.
en idd zoals er beschreven staat…. IK krijg geen gehoor bij jeugdzorg, IK krijg geen gehoor bij alle andere instanties, IK ben de gebeten hond.
Ik ben niets anders aan het doen dan mijzelf te verdedigen tegen de insinuaties en meldingen, maar het heeft allemaal geen enkele zin.
ik heb je blog gepost op mijn facebook en ik hoop dat andere mensen het willen lezen, misschien dat “oude kennissen” eens anders tegen mij gaan kijken.
dankjewel Monique.
Hi IJsbrand, dank je wel voor de ontzettend aardige reactie! Dat is precies waar ‘we het voor doen’. Mensen die dit overkomt denken vaak dat ze de enige zijn en zijn verbijsterd over hoe het gaat bij jeugdzorg en de instanties. Goed dat je het gedeeld hebt via Facebook, vanuit de omgeving is er – in eerste instantie – vaak nauwelijks begrip. Maar dat komt wel, als mensen meer informatie krijgen over wat jou is overkomen en hoe het ‘systeem’ volledig faalt in Nederland. Op Facebook zijn trouwens verschillende (besloten) groepen met ‘lotgenoten’ die hetzelfde is overkomen, kijk maar onder ‘vals beschuldigd’, ‘dwaze vaders’ en ‘ouderverstoting’. Sterkte IJsbrand, je staat niet alleen!
Klopt 100% sterkte er mee ik zit in dezelfde schuit……….
Hi;
Jarenlang vecht ik voor mijn kinderen. Elke keer dat het mij lukt, komt hun moeder met een valse aangifte. Hoewel ik vaak bewezen heb dat de moeder liegt en dat haar aangiften valse zijn, bij de volgende werd ik gewoon weer aangehouden en vast gezet. De slordigheid van de politie, justitie de maatschappelijk werksters ben ik erg zat. De consequenties van die valse aangiften vallen zwaar bij mij. Ik ben meerdere keren psychisch getest. Zelf heb ik er clusterhoofdpijn van gekregen. Mijn kinderen zijn slachtoffer van het gedrag van hun moeder. Ondanks alles wat ik bewezen heb, doet het OM en politie niets. Ze geloven blind de moeder. Ondanks een gerechtelijk beschikking zie ik mijn kinderen niet. Dit omdat in dit land een moeder mag doen wat ze wilt, de Wet is niet van toepassing op haar. Maar als ze even haar telefoon pakt en de politie belt en zegt ik word mishandeld. Komen ze met sirene, in mijn geval 2 politie auto’s en 5 man om mij om een uur of 1 s’nachts aan te houden. Ze worden gewoon door de moeders gestuurd, zoals een baas zijn hond stuurt om een balletje te gaan halen om verder te gooien tot de bal kapot is. Tot wanneer gaan we dit accepteren wij vaders…..de criminelen…
Ik als vader accepteer het in ieder geval niet, nu niet en in de toekomst niet. De foute vrouwelijke rechters hebben daarvoor teveel schade aangericht jegens mij en mijn kinderen.
Deel alles op het gebied van discriminatie / mannenrechten op de facebookpagina Mannenrechten Nederland.
Dank voor het delen!
Onze zoon maakt het zelfde mee moet steeds vechten tegen alles en iedereen. Zijn ex vertelt alleen maar leugens en daar wordt geen. actie tegen. onder nomen. Hij ziet zijn dochtertje eindelijk na tien maanden, maar alleen onder toezicht en maar één uurtje per week. Weet niet hoe het veder moet. Wij zien onze kleindochter helemaal niet. Dit vind ik ook niet kunnen. Gr een bezorgde. Oma
Beste Frans en Monique,
Ik heb vandaag aan jullie zaak gerefereerd bij de raadkamer waar mijn artikel 12 klaagschrift werd behandeld: Waarom wordt het doen van een valse ontucht en kinderporno aangifte in een echtscheiding niet vervolgd? Er is in mijn zaak prachtig wettig en overtuigend bewijs, maar het OM heeft er ‘geen zin an’ om verantwoordelijkheid te nemen voor hun fouten en dus traineert het OM de zaak nu sinds 2010/2011. Klinkt bekend?
Het meest verschrikkelijke aan jullie verhaal is dat dit probleem echt structureel is en zeker geen incident. Alle mooie woorden van Ivo Opstelten april 2013 ten spijt… er gebeurt geen reet tegen. Constructieve mogelijkheden zoals het ontwikkelen van een protocol strafrechtelijke aangiftes tijdens scheidingsprocedures voor de politie worden niet verkend. Bij Frans is het wel heel bizar gegaan, maar de onderliggende structurele misstanden maken veel kinderen vaderloos.
Mijn kind werd 2 maanden ontvoerd en ik heb de serie van 8 valse aangiftes door mijn ex overleefd (nergens voor veroordeeld). Na 3 jaren oorlog voeren tegen mij heb ik zelfs het eenhoofdig ouderlijk gezag ALS VADER! Dat kan als je €250.000 investeert en het tot dagtaak maakt om je tegen het moederschapideaal van liegende raadsonderzoekers, liegende jeugdbeschermers, liegende zedenrechercheurs, liegende officieren van justitie en liegende advocaten met hand en tand te blijven verdedigen. Want in Nederland moet je diep gaan als vader: 0% van de vaders krijgt in Nederland na een scheiding het ouderlijk gezag (CBS).
Hebben wij nu rust nadat ik 3 jaar geleden het ouderlijk gezag kreeg? Nee, want psychopaten stoppen niet en de mijne misbruikt haar omgangsregeling om rechtszaak na rechtszaak aan te spannen. Ze zit nu op haar 9e advocatenkantoor en de 17e civielrechtelijke procedure in 5 jaar. Wat doet het familierecht? Tja.. onderzoekje, nog een onderzoekje, 11 mediation pogingen (ik verzin dit niet) en dan… de waarheid ligt in het midden. Allebei de ouders een beetje gelijk en een beetje ongelijk en op naar de 18e rechtszaak. Eenhoofdig gezag? Zeker een foutje bij een man? Ja, bij eenhoofdig gezag voor de moeder kan ze doen wat ze wil, maar bij eenhoofdig gezag voor een vader? Nou dan gaan we gewoon over elk wissewasje de rechter laten besluiten. Vader een beetje, moeder een beetje Opvoedingsbesluiten neemt de rechter wel, want kan een vader nu van opvoeden weten, daar gaan we echt de wet niet in volgen, maar onze eigen almacht. En zo houdt het nooit op… rechtszaak na rechtszaak.
Op sommige momenten zie ik het niet meer zitten. Ik begrijp van advocaten dat de meeste vaders het ook inderdaad maar opgeven. Van een twistzieke wraakzuchtige moeder win je het nooit in Nederland, want die bestaan niet volgens het familierecht en de jeugdzorg en ondertussen gaat ons nieuwe gezin geestelijk en financieel kapot aan de wekelijkse stalking. Maar… op een dieptepunt dan denk ik aan jullie en het onaanvaardbare onrecht dat Frans en jullie is aangedaan. Ik zie mijn kind nog al heb ik er een dagtaak aan om dat zo te houden en hem te beschermen tegen die krankzinnige feitenloze willekeur in het echtscheidingswereldje en de psychologische mishandeling door zijn moeder die hem maar mag blijven vertellen wat een ploert van een vader hij heeft… Ik zie mijn kind nog, dus ik moet door! Ik krijg tranen in mijn ogen als ik je in gedachten bij het sportveld zie, Frans.
Als ik zie hoe jullie je onmacht weten om te zetten in een poging om iets positiefs te veranderen in Nederland, dan ben ik daar enorm van onder de indruk en vind daarin ook steun. Ik hoop dat jullie je taai houden. Jullie strijd is een echte morele steun voor alle vaders die vermorzeld worden door de moedercultus en het uitzichtloze moeras van ‘mensen met meningen’ waar je in belandt als je ex-vrouw wraakzuchtig is. Ik had een stevige baan en hele andere illusies over rechtspraak vroeger. Het is inderdaad een verschrikkelijk mistige willekeur dit hele stinkende wereldje. Jullie activiteiten vormen een gewicht dat meehelpt om de balans te doen kantelen!
Warme groet,
Rob
De instanties roepen altijd in het belang van het kind. Maar is het in het belang van een kind als het kind opgroeit bij een ouder die psychisch zo onstabiel is dat er valse aangiften worden gedaan en allerlei pogingen om het leven van de niet verzorgende ouder kapot te maken…. Inclusief het leven van het kind. Dat type ouder die dit veroorzaakt is het ouderschap onwaardig…
Volstrekt mee eens dat een ouder welke zich niet weet te gedragen het ouderschap onwaardig is. Het verhaal van Rob is mij herkenbaar. Feitelijk moet je als vader je eigen leven opofferen om de toekomst van je kinderen “enigszins” veilig te kunnen stellen. Absurd. En zelfs als je je eigen leven opgeeft dan nog presteren de Rechters het om de haatdragende ouder door te laten gaan tegen je. Je bent een inkomstenbron voor hen lijkt het, ze hebben geen belang om iets op te lossen maar slechts het belang dat ze je weer zien. Hoe meer zaken hoe onmisbaar Rechters zijn. Ze lijken hun eigen inkomsten zo veilig te stellen en hun machtspositie in stand te houden ook al moeten ze over lijken gaan. Bij het familierecht is dat aantoonbaar het geval gezien alle cijfers welke er voorradig zijn m.b.t. uitspraken en toewijzingen van kinderen.
Allereerst mijn complimenten voor deze website en de moed om in 2012 met jullie verhaal naar buiten te komen. Helaas zitten wij, en dan met name mijn vriend, in exact dezelfde situatie als jullie. Onder de noemer van “echtscheiding”, heeft zijn ex alles bij elkaar gelogen om deze man ten gronde te richten. Met succes overigens en op kosten van de belasting betaler. Kinderen zijn volledig uit beeld en worden door ex ook aangezet tot het doen van valse aangifte en het (ook op kosten van belastingbetaler) voeren van rechtszaken. Zelfde advocaat als hun moeder en tot geen normaal overleg bereidt. Wij zitten nog volop in de strijd, kunnen geen aangifte bij de politie doen van de valse aangifte. Zij willen aangifte niet opnemen. Doordeweeks ‘gewoon’ werken, ieder weekend volop aan de bak met alle verweerschriften en reacties naar de inmiddels 11 instanties die erbij betrokken zijn. Dit verborgen leed valt met bijna niemand te delen. Ten eerste wordt er vol ongeloof gereageerd en is een houding van ‘waar rook is is vuur’. Ten tweede wil de omgeving niet steeds je verhaal aan horen want ‘nu weten ze het wel een keer’.
Onze strijd is nog niet gestreden, wellicht verschijnen wij ook met ons ongelofelijke maar ook in- en in trieste verhaal een keer in de media.
Heel herkenbaar (helaas) wat je vertelt Angelique; ik weet wat je doormaakt. Een schrale troost: wij zijn ook nog dagelijks met deze zaak bezig, het is nog altijd niet afgehandeld met de overheid. Overigens is de politie verplicht om de aangifte van valse aangifte op te nemen; het is een strafbaar feit. Laat je niet afschepen dat het een ‘civiele’ kwestie is. Gewoon hoog opspelen; korpschef, korpsbeheerder etc. Voor wat het waard is, want eenmaal aangifte gedaan is de kans klein dat ze het oppakken; daar heeft het OM simpelweg geen zin in. Die macht hebben ze helaas. Het is een ontzettend oneerlijke en frustrerende strijd. De omgeving begrijpt het niet; mensen kunnen zich niet voorstellen dat het zo gaat in een land als NL. Dat bleek wel uit de vele verontwaardigde reacties die we uit het hele land kregen op de TV uitzending vorig jaar. Dat heeft ons overigens wel erg goed gedaan. Heel veel sterkte in ieder geval!
Goed dat je/jullie aandacht vragen voor de mogelijke gevolgen van valse aangiften rond scheidingen. Dergelijke beschuldigingen hebben vaak desastreuze effecten op het huidige en toekomstige leven en levensgeluk van de valselijk beschuldigde. Tegelijk is het belangrijk te zien wat het doen van valse aangiften voor de kinderen in kwestie in hún (verdere) leven betekent. Te focussen op degene die deze valse beschuldigingen de wereld in stuurt met het doel de ex-partner (andere ouder) te beschadigen én dit impliciet óók de kinderen aandoet.
Dank voor je reactie Erik. Het klopt helemaal wat je zegt; de kinderen zijn de grootste slachtoffers. Rechters, raad en jeugdhulpverlening willen niet inzien dat zij onder het mom van ‘in het belang van het kind’ meewerken aan geestelijke kindermishandeling (ouderverstoting/PAS) door de andere ouder, in 90% van de gevallen de moeder. De kinderen zijn vaak voor de rest van hun leven beschadigd en hun vader kwijt….
Mijn complimenten met deze blog. Is zo knap om naast al dat machteloze verdriet daadwerkelijk iets te ondernemen om dit onmenselijke systeem te veranderen.