De informatie op deze pagina gaat in het bijzonder over valse aangiften rondom een scheiding.
Bij scheidingen met ernstige conflicten over de kinderen en/of financiën komen valse aangiften tegen de ex-partner regelmatig voor. Aangiften van seksueel misbruik in tijden van echtscheiding zijn in 95% van de gevallen onterecht ofwel vals! Dat staat in een rapport van de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ).
Waarom doet iemand een valse aangifte?
- Uit wraak, boosheid, teleurstelling of jaloezie. De aangeefster*) is door de vermeende dader bijvoorbeeld aan de kant gezet, hij heeft haar afgewezen of heeft voor een ander gekozen.
- Na de scheiding om de omgangsregeling te blokkeren en/of de ex-partner uit te schakelen als ouder.
- Als wapen rond een scheiding om de ex-partner te treffen.
- De aangeefster gebruikt de valse aangifte als excuus of alibi, bijvoorbeeld omdat ze is vreemdgegaan.
- De aangeefster kampt met psychische problemen en wil op een ziekelijke manier aandacht trekken of wraak nemen.
- Bij de aangeefster is sprake van een persoonlijkheidsproblematiek en/of een scheidingstrauma. Dat uit zich door het inschakelen van de politie en het doen van valse aangiften met als doel de ex-partner definitief uit te schakelen. Aangeefsters gaan net zo vaak terug naar de politie totdat hun ‘probleem’ is opgelost.
Kenmerken van een (mogelijk) valse aangifte
- De eerste melding van seksueel misbruik wordt (soms) door een ander gedaan dan het vermeende slachtoffer zelf.
- De aangeefster komt steeds met aanvullingen op wat haar is overkomen en de handelingen nemen steeds ernstiger/zwaardere vormen aan.
- De aangeefster doet er steeds een schepje bovenop en raakt verstrikt in haar eigen verhaal.
- De verklaring wordt steeds gewijzigd.
- De volgorde van de gebeurtenissen is onduidelijk en onlogisch.
- De aangeefster verklaart tegenstrijdig en vertelt onwaarheden.
- De aangeefster toont emoties (of geen emoties) die niet overeenkomen met wat zij vertelt.
- Er is totaal geen medisch (en technisch) bewijs te vinden dat het verhaal van de aangeefster ondersteunt of bevestigt.
- De aangeefster kan de plaats van het misdrijf niet precies aangeven.
- De aangeefster deed al eerder een valse aangifte.
- De aangeefster heeft verwondingen op haar lichaam die (vaak) door haarzelf zijn veroorzaakt of wijst wonden aan in de buurt van littekens.
- De aangeefster beschuldigt een onbekende van seksueel misbruik. De beschrijving van de dader is vaag en onduidelijk, voor de aangeefster is dat veilig omdat degene die zij beschuldigt niet bestaat en niemand haar verhaal kan weerleggen.
- Er is sprake van overdrijving en onwaarschijnlijke elementen.
- De aangeefster zegt met veel geweld misbruikt te zijn en zich hevig te hebben verzet. In de praktijk komt veel geweld zelden voor.
*) Op deze pagina wordt ‘aangeefster’ gebruikt omdat een aangifte van een zedendelict haast altijd wordt gedaan door een vrouw. Maar er kan ook ‘aangever’ worden gelezen.
MEER INFORMATIE
Links
Hier vind je links naar meer informatie, websites, TV uitzendingen en artikelen over valse aangiften.
Boeken
Wil je meer lezen over valse (zeden)aangiften en waar het misgaat in de opsporing bij politie en Openbaar Ministerie, dan zijn onderstaande boeken misschien interessant. Klik hier voor een korte beschrijving van de inhoud.
- Valse Zeden – Chris Veraart
- De gekooide recherche – Michiel Princen
- Broddelwerk – W.A. Wagenaar
- De ware toedracht – Ton Derksen
- Het O.M. in de fout – Ton Derksen
Blog
Op deze website vind je verschillende berichten in de categorie Valse aangiften.
Bronnen:
- Wetenschappelijk onderzoek naar karakteristieken van ware versus valse aangiftes van zedenmisdrijven – 2005 (Jannie van der Sleen en Eric Rassin, Erasmus universiteit).